Angela Groothuizen: ‘Ik had moeite met Bij­bel­ver­ha­len, maar niet met het gevoel dat geloven me gaf’

In Adieu God? gaat presentator Tijs van den Brink met bekende Nederlanders in gesprek over geloof, ongeloof en alles ertussenin. Zo ook met Angela Groothuizen. Hoewel ze katholiek is opgegroeid, is ze door de jaren heen het geloof langzaam kwijtgeraakt. “Als kind ben ik gedoopt en zat ik elk weekend minstens een keer in de kerk. Mijn ouders waren niet heel gelovig, dus al snel verwaterde het. Ik had moeite met de Bijbelverhalen, maar niet met het gevoel dat geloven me gaf. Zo merkte ik dat ik het bidden miste, dus al jong begon ik met mediteren om stil te staan bij de afgelopen dag.”

Tekst gaat hieronder verder.

• Adieu God?

  Klik hier

Lieve heer op aarde

Daarnaast heeft Angela een zwak voor rituelen, wat blijkt uit het feit dat haar oudste dochter is gedoopt. Haar oom, een priester, krijgt de eer om het sacrament uit te voeren. “Lola werd veel te vroeg geboren en ze was de eerste baby in mijn leven die ik vasthield. Opeens was ik moeder en daar kon ik wel wat zekerheid bij gebruiken. Maar vooral wilde ik dit moment met ome Kas beleven. Hij was zo’n fantastische man, voor mij was hij een soort onze lieve heer op aarde. Mijn tweede dochter, Nona, is overigens niet gedoopt; toen was ome Kas te oud.”

Religieuze ervaring

Hoewel Angela zichzelf niet meer gelovig noemt, zitten er nog wel overblijfselen van het geloof in haar. Zo ging ze vroeger regelmatig een kerk binnen om een kaarsje te branden voor wereldvrede “want dat kan nooit kwaad.” Ook heeft ze naar eigen zeggen een religieuze ervaring gehad. “Ik vind het lastig om er woorden aan te geven, maar er was plotseling een moment dat ik alles met elkaar verbonden zag. Ik stond stil, alle kleuren kwamen hard binnen – misschien had ik wel een kleine tia – maar ik snapte opeens hoe het zat: ik ben verbonden met iedereen. Een hele intense ervaring die ook heel snel weer verdween. Die verbondenheid die je in kerken tegenkomt, spreekt me nog steeds aan. We zijn elkaar tegenwoordig langzaam aan het kwijtraken, maar we hebben elkaar zo hard nodig. Dat kan je uit een kerk halen, maar voor mijn part ook uit de bowlingclub.”

• Babette over verlies, vergeving en geloof: ‘Ik vond het tegenstrijdig dat God mijn aardse vader wegnam’

  Babette over verlies, vergeving en geloof: ‘Ik vond het tegenstrijdig dat God mijn aardse vader wegnam’

Zeven hoofdzonden

Het gesprek eindigt met de zeven hoofdzonden uit de katholieke traditie: hoogmoed, jaloezie, hebzucht, boosheid, onkuisheid, vraatzucht en luiheid. Degene die er voor Angela bovenuit springen zijn onkuisheid en boosheid: “Vroeger had ik minder last van boosheid, dan stapte ik eroverheen en deed ik simpelweg het positieve hoedje op. Nu zie ik dingen meer zoals ze zijn. Ik word bijvoorbeeld echt boos van alle daklozen die ik zie. Daar zitten zóveel jonge mensen bij. Waarom kunnen we dat in dit rijke land niet beter regelen?”

Als Tijs vraagt naar de hoofdzonde onkuisheid, begint Angela te lachen: “Daar ben ik erg van. Voor mij is seksualiteit niet iets wat we moeten verdringen, daar wordt het alleen maar slechter van. Ik denk dat we het moeten accepteren als onderdeel van het dagelijks leven. Net zoals dat we dat bij eten en slapen doen. Ik ben nu weer vrij op de markt en daar geniet ik enorm van. Ik ben wat dat betreft iets aan het inhalen, dus ik heb zeker last van onkuisheid. Ik leef luchtiger dan vroeger, ik ben ook niet bang voor de dood. Als het komt, dan komt het. Of er een hiernamaals is, weet ik niet. Ik laat me tegen die tijd wel verrassen.”

Bekijk de hele aflevering van Angela Groothuizen in Adieu God? hier.