'Zelden voelde ik me zo geliefd als op mijn co­rona­ver­jaar­dag'

Mijn coronaverjaardag is me prima bevallen. Nu zat het weer mee (er lag ijs op de Giessen), maar het hele concept ‘coronaverjaardag’ is wat mij betreft een van de zegeningen die het afgelopen jaar heeft voortgebracht.

Bij normale verjaardagen heb ik organisatiestress, krijg ik appjes ‘wat de plannen zijn’, moet ik iedereen uitnodigen en begint mijn vrouw over een bijzonder hapje uit de Allerhande (‘Kurkuma, is dat een ziekte? O, een kruid’).

Ik hoor flarden van goede gesprekken, maar ik loop rond met kurkumahapjes

Ik ben opgevoed in een gezin waar naast de familie en buren ook de lammen en blinden en bedelaars van de kruispunten der wegen werden uitgenodigd in de verjaarsdagskring. Nu is het bij mij thuis minder, maar er komen nog steeds te veel mensen.

Ik geef ze een hand, zij geven een cadeau en gaan op in de menigte. Ze komen voor mij maar praten met anderen. Ik ben namelijk te druk met het voederen van mijn gulzige gasten: ze vreten als sprinkhanen honderden euro’s weg. Ik hoor flarden van goede gesprekken die ik wil volgen, maar ik loop rond met kurkumahapjes. Bij het afscheid zeggen mijn vrienden dat we elkaar snel eens moeten spreken.

• Lees ook: TimZingt in gesprek met het coronavirus: 'Heb je je punt nog niet gemaakt?'

Niets van dit alles op mijn coronaverjaardag. Er kwam niemand fysiek langs. Wel hadden al mijn goede vrienden de moeite genomen iets liefs in te spreken en te sturen via de app (geregeld door mijn lief). Zij zeiden dingen tegen me die ze normaal alleen op mijn uitvaart tegen me zouden zeggen. Diep ontroerd door zo veel verbale cadeaus! Daar kan geen cadeaubon tegenop.

Ik kon de rest van de dag doorbrengen met mijn gezin, schaatste op het ijs, at samen met vrouw een heerlijk thuisdiner en kon de hele avond lekker op de bank hangen met een boek. Dat was nog eens een dag die echt om mij draaide. Al die aandacht deed me goed: zelden voelde ik me zo geliefd door mijn vrienden en zelden heb ik zo goedkoop mijn verjaardag gevierd.

Nu mag corona van mij verdwijnen en nooit zijn tweede verjaardag halen, maar ik moet zeggen dat ik het idee coronaverjaardag graag honderd zou zien worden.