‘Op een avond bleek mijn vagina weg te zijn'
Seks deed jarenlang veel pijn bij Elizabeth door Lichen Sclerosus
Seks deed bijna altijd heel veel pijn bij Elizabeth (35). Het werd steeds erger en na een bloeding constateert de gynaecoloog Lichen Sclerosus. ''Vrienden baden voor mij, maar ik dacht dat het niet belangrijk genoeg was voor God.''
De eerste weken na hun trouwen lukte het Elizabeth en haar man niet om gemeenschap te hebben. “Later wel, maar het hebben van seks deed heel veel pijn. Ons eerste kind kwam met een keizersnee ter wereld, maar de tweede op de natuurlijke wijze en daarna was het makkelijker om seks te hebben. Fijn vond ik het niet,” vertelt ze. “Na de geboorte van ons derde kindje begon het weer zeer te doen. We gebruikten glijmiddel. Ondanks de pijn wilde ik toch seks hebben om eenheid met mijn man te ervaren. Want zonder is je huwelijk enkel een mooie vriendschap, waaraan je hard moet werken. Ik miste die psychische eenheid heel sterk. Want we hadden wel gemeenschap, maar doordat het zeer deed kon ik me niet ontspannen en was er amper connectie.”
Lichen Sclerosus
De pijn tijdens de seks bij Elizabeth werd steeds erger. “Zo’n vier jaar geleden kreeg ik erge jeuk bij m’n vagina. Een paar maanden later bloedde ik hevig nadat we seks hadden. Ik ging naar de huisarts, die schrok. Hij zag allemaal wondjes in m’n vagina en verwees me door naar de gynaecoloog. Die stelde vast dat ik Lichen Sclerosus had, een huidaandoening, die vaak rondom de vagina voorkomt. Het komt het meest voor bij vrouwen na de overgang, alhoewel ook jonge vrouwen Lichen Sclerosus kunnen krijgen. De huidaandoening maakte mijn huid heel dun, waardoor hij makkelijk scheurde. Ook kunnen je schaamlippen verdwijnen en kan de ingang van je vagina vernauwen door verklevingen van de schaamlippen. Het is niet te genezen. Wel kon mijn vagina door middel van een operatie minder nauw gemaakt worden, maar dan raakte ik daar m’n zenuwen kwijt. Het zou puur zijn om nog gemeenschap te kunnen hebben, maar ik zou er niets van voelen. Dat vond ik heel heftig. Ik was nog maar 31!''
Het zou puur zijn om nog gemeenschap te kunnen hebben
Therapie
Een andere optie was om via therapie de vagina langzaam op te rekken. Dat wilde Elizabeth eerst proberen. “Eerst moesten we zes maanden wachten tot de wondjes hersteld waren. Voor de therapie moest m’n man heel rustig bij mij naar binnengaan. Zomaar één of twee keer. Dat deed heel veel zeer. We deden het maar eens in de twee weken, vaker zag ik niet zitten,” zegt ze. “Ik vond het lastig voor mijn man. Een man wil graag seks hebben omdat hij van z’n vrouw houdt, maar een mannenlichaam zit ook in elkaar dat het zich soms moet ontladen. We konden elkaar wel strelen en andere dingen gebruiken die het spannend houden, maar dat deed na een tijdje niets meer. We misten de echte eenheid. Dat was juist ook voor hem heel moeilijk. Het was een strijd om oprecht te blijven in gedachten, terwijl hij graag rein en puur wilde zijn voor God. God zegt in de Bijbel: ‘Mijn genade is u genoeg’. We baden of Hij ons dat wilde geven en dat mochten we krachtig zo ervaren.”
Mijn vagina was weg!
Vrienden van Elizabeth wilden bidden voor haar genezing, maar daar zat ze niet zo op te wachten. “Dat leek me egoïstisch. Het leek me niet belangrijk genoeg voor God. Een goede vriend kreeg kanker en vecht voor zijn leven. Dat vond ik meer iets om voor te bidden. Onze vrienden baden maanden voor me, maar er veranderde niets. Op een avond sprak God tot mij dat ik seks moest hebben. Ik heb al lang een relatie met God en weet wanneer Hij tot mij spreekt of dat het mijn eigen gedachten zijn. We probeerden het, maar m’n man kon niet in mij komen. M’n vagina was weg! Toen brak ik. Zo erg was het nog nooit geweest! Ik was boos op God. Waarom gaf Hij mij die opdracht, terwijl het niet kon?”
Alles nieuw
De volgende dag kreeg Elizabeth weer die opdracht. “Ik wilde het niet, maar kreeg het niet uit mijn gedachten en besloot het te proberen. Dan was ik er vanaf. Mijn man wilde eerst niet, want hij wilde mij niet weer zo verdrietig zien. Maar ik drong aan. En opeens kon hij in me komen! Het ging makkelijk en deed zelfs geen pijn. Het was alleen maar fijn. God maakte alles nieuw!”, zegt ze verwonderd. “Als ik terugdenk waarom God mij die eerste avond vroeg om gemeenschap te hebben, denk ik dat hij mij duidelijk wilde maken dat Hij mijn Genezer wil zijn. Ik was ongelovig en als ik het na een paar weken had ontdekt, had ik misschien gedacht dat het ‘toevallig’ beter was geworden. Nu het van de één op andere dag veranderde, kan het niet anders dan van God komen. Voorheen kon ik moeilijk geloven dat God míj zou willen genezen. Maar Hij liet zien dat Hij me belangrijk genoeg vindt. Omdat seksualiteit belangrijk is voor de eenheid tussen mij en m’n man, vindt God het ook belangrijk. Daarnaast vond ik het een openbaring dat genezing niet aan je persoonlijke geloof ligt, maar dat je ook genezen kunt als anderen voor je geloven.”
“Ik wil soms zelfs vaker dan m’n man”
Inmiddels is Elizabeth zo’n anderhalf jaar genezen en ze geniet er enorm van. “Ik wil soms zelfs vaker dan m’n man”, lacht ze. “Ik vind het heerlijk, ontspannend en het doet nooit meer pijn. Elke keer dank ik God weer. Nu we samen één kunnen zijn, hebben we minder ruzie en begrijpen we elkaar beter. Voorheen wist ik nooit honderd procent zeker of hij van me hield. Ook al zei hij elke dag dat hij van me hield en dat hij niet naar andere vrouwen keek. Ik miste de echte verbondenheid. Nu is dat veranderd.”
Orgasme
Eén ding vindt Elizabeth nog lastig. “Sinds mijn genezing heb ik nog geen orgasme gehad. Daarvoor ook maar zelden. M’n zenuwen werken prima, want ik kan erg genieten. Maar het is altijd nét geen orgasme. God heeft mij genezen, dus waarom zou ik daarover klagen? Maar volgens mijn vrienden mag ik ook hierom bidden. Dat vind ik lastig. Wat is de wil van God hierin? Ik denk dat er angst achter zit. Ik wil een discipel van Jezus zijn en op Hem lijken. Moet je dan bezig zijn met een orgasme? Tegelijkertijd komt angst niet van God. Ik ben er nog niet uit…”
Heb je klachten die op Lichen Sclerosus wijzen of vermoed jij dat je LS hebt? Neem dan contact op met je huisarts.
Lees hier meer
Geschreven door
Corina Schipaanboord