Het is lente en er hangt liefde in de lucht…

Jean-Jacques viert het voorjaar met een blog over de liefde. Hij hoort de liedjes weer die ‘I love you because I need you’, zingen. Maar hoe houdbaar is die liefde eigenlijk? 

Het is lente. De liefde veert onder je voeten, vlindert in je haar, zingt in de bomen. ‘I love you because I need you’, zingen popsongs in allerlei toonaarden. Ja, maar na een tijdje begint het gedonder.

We vallen op iemand omdat die zo’n leuke lach heeft, of er sexy uitziet, of goed kan koken, of omdat je er zo goed mee kunt praten. Liefst alles tegelijk. Ik ken singles die een wensenlijstje aanleggen met dingen die ze beslist in een partner willen zien. ‘I love you because I need you.’

Toch ben je na een tijdje aan verandering toe…

Maar na een tijd gaat het wringen. Want de relatie wordt gedicteerd door onze behoeften. De ander moet er wel goed uit blijven zien, vaak blijven koken, niet teveel van huis weg zijn. Zo drijven we de ander tot wanhoop. Die kan zich gaan terugtrekken zodat onze wensen steeds minder worden vervuld. Uiteindelijk somber je: Wat hebben we nog met elkaar?

Enter een andere man of vrouw. Die lijkt wel aan je wensen te voldoen zodat je omver wordt geblazen. Dat is schrikken. Het is een signaal dat je relatie aan verandering toe is. Kom je er beiden niet uit dan kan therapie helpen (altijd een goed idee). Velen gaan echter uit elkaar.

Dat is jammer en niet alleen omdat het verdrietig is. Want houd je de situatie uit, dan kan je liefde volgens de psychotherapeut Erich Fromm veranderen van ‘I love you because I need you’ in: ‘I need you because I love you’. Je houdt niet meer vooral van de ander omdat die leverancier is van dingen die je nodig hebt. Nee, je hebt hem of haar nodig om je liefde aan te geven.

Liefde die niet afhankelijk is van de ander

Dit is de liefde van God die geen last heeft van behoeften die vervuld moeten worden. Slechts voor één ding heeft hij ons nodig: om zijn liefde aan kwijt te kunnen. Die gaat meer stromen naarmate ze meer uitgedeeld wordt. Zoals Jezus met een handvol broden en vissen een hele volksstam voedt. Deze liefde is vrij, niet afhankelijk van de ander. Het doet er niet toe of die er sexy uitziet of goed kan koken (wel mooi meegenomen natuurlijk). Je hebt eenvoudig lief, that’s all.

Maar is dat niet erg veel gevraagd? Wie kan zo’n liefde opbrengen? Niemand. Precies daaraan kun je zien dat ze van God komt. We zijn er ons dan ook nauwelijks van bewust. Iemand kan tegen je zeggen: ‘Bedankt, je hebt me enorm geholpen’. O ja? denk je dan. Je linkerhand wist niet wat de rechter deed.

Wanneer we niet meer van iemand houden omdat we die voor onszelf zo hard nodig hebben, maar omdat God in ons overstroomt, zijn we echt vrij. Je relatie ademt op. En je leert elkaar heel anders en dieper kennen.

Deze liefde beperkt zich niet tot de lente maar zingt en vlindert door alle seizoenen heen. Ze is ‘eindeloos’.

Jean-Jacques Suurmond is predikant, coach en publicist en schrijft vanaf nu elke maand op Lazarus een blog.