Aan tafel
Rikko Voorberg geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag.
Aan tafel – PopUpGedachte vrijdag 9 december
Het huis hangt hier vol met ballonnen en slingers. 36 jaar geleden werd ik geboren op deze dag, twee jaar geleden onze dochter, niet helemaal op deze dag maar we vieren het wel. Ze slaapt nog, die dochter. De rest van het huis ook. En ik ben een dankbaar mens.
In de lezing vanochtend toost en eet Jezus van Nazareth met zijn leerlingen, hij legt de basis voor al dat eten en drinken van wijn en brood in kerkjes, kloosters en thuis. Het is de basis voor wat het belangrijkste is wat ik mag doen in mijn leven, werken aan popupkerken.
Omdat je op verjaardagen mag trakteren, vandaag een gedicht dat ik ooit heb vertaald. Een gedicht voor aan tafel, van de Ier Pádraig Ó Tuama. Ik was zo onder de indruk van het stuk dat ik het in het Nederlands wilde hebben. Later ontmoette ik hem op een festival en hij vertelde daar in een workshop hoe de kerk hem als homo had proberen te ‘genezen’, met allerlei mentale en fysieke ‘behandelingen’. Ze hebben hem niet kunnen breken, het geloven wat hen dreef hem kapot te willen maken, sterkte hem om het uit te houden en zichzelf te blijven. Hij werkt nu aan een krachtige, zeer inclusieve geloofsgemeenschap in Ierland en schreef een gedicht, waarin hij het bekende ‘ In de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest’ vervolgt met een onophoudelijke stroom ‘In de naam’.
In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest
In de naam van goed zijn en lief zijn en gebroken maar samen
In de naam van zinvol en leven en dat je me toch niet belazert
In de naam van donker en licht en het schemer daartussen
In de naam van maaltijd en delen en kampvuurtjes blussen
In de naam van daadkracht en vrede en een ervan verlost zijn
In de naam van eten en drinken en biechten met miswijn
In de naam van verdriet, en spijt en hevige obsessie
De naam van heilige woede en een geest van agressie
In de naam van vergeven en hopen dat ik ooit kan vergeten
In de naam van de vader, de zoon en de geest met mij weten
In de naam van wat schoon is en scheef is en wat steeds weer kapot gaat
In de naam van rotsvast belijden dat met twijfel een paar maakt
Komen we hier samen,
een tafel vol vreemden,
we hopen op droomland
maar vrezen te geven.
Om ons denken te voelen
en echt te gaan leven
Om ons weer echt even mensen te weten
en het mooier dan voordoen voor nu te vergeten
In de naam van theo- en filo- of wat voor sofie
In de naam van werk en studie en nieuwe familie
In de naam van verlangen en liefde en donkere obsessie
In de naam van verloren en eenzaam en diepe depressie
In de naam van het nut en het dwaze en het totale zinloze
In de naam van de hetero, de homo en de parttime seksloze
In de naam van Jozef en Jezus en Maria’s vragen
In de naam van dat wat ik eigenlijk niet meer kan dragen
In de naam van helen en scheiden en breken en tranen
In de naam van therapie en pillen en verdwijnende banen
In de naam van al zijn vergeten, dat ik ooit echt kon lachen
In de naam van een heilig verdwaald zijn, wereld-vreemde gedachten
In de naam van goed zijn en vriend zijn en een heel bewust even
In de naam van thuis zijn en veilig en echt samen leven.
Jesaja 7:10-25
Lucas 22:14-30
Geschreven door
Rikko Voorberg
