Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Alles om een tweede scheiding te voorkomen

Achttien jaar geleden scheidde Annemarie (47) van haar man. Ze hertrouwde met René en werd daarbij stiefmoeder van vier kinderen. “Ik ben af en toe wanhopig geweest.” Hun ervaringen brachten hen ertoe samen een organisatie op te richten: SamenThuis.

Deel:

Verdrietige periode in mijn leven
“Toen ik zwanger was van mijn tweede zoon, ging mijn huwelijk bergafwaarts. Mijn man en ik besloten te scheiden. Dit was een heel verdrietige periode in mijn leven. Ik besloot om met mijn oudste zoon in een andere plaats te gaan wonen. Kort daarop werd mijn tweede zoon geboren. Het was een periode van overleven. Ik kende maar weinig mensen in de omgeving. Ik kan er nu met een goed gevoel op terugkijken en ik ben blij dat het allemaal gelukt is. Maar het is een moeilijke tijd geweest, want je trouwt natuurlijk niet om te scheiden. Desondanks hebben mijn ex en ik altijd goed contact gehouden. Maar de kinderen woonden 24/7 bij mij.

Alleen met mama
“Het was een periode waarin ik moeder en vader tegelijk was. Dit was erg zwaar voor mij, omdat je niet beide personen kunt zijn. Mijn oudste zoon heeft nog wel herinneringen aan het wonen met zijn vader. Hij is er boos over geweest en ook verdrietig dat hij grotendeels zonder zijn vader is opgegroeid. Mijn jongste is zonder zijn vader opgegroeid. Ze hebben natuurlijk hun vader gemist, maar ze zeggen allebei dat we het wel goed hebben gedaan. Ze waren natuurlijk wel liever met hun vader opgegroeid, die pijn blijft wel. Een scheiding lost wat dat betreft niks op. Ik ben wel hertrouwd, maar je blijft altijd die scheiding voelen, je bent gewoon niet meer één gezin met elkaar”.

René
“Ik heb René ontmoet op een christelijke datingsite. Dit gebeurde op het moment dat ik dacht: nog één date en dan stop ik ermee. Het bleek al snel dat er een klik was. Hij was een stabiele man, straalde rust uit en had een goed gevoel voor humor. Nadat we elkaar mails hadden gestuurd, hebben we elkaar in real life ontmoet. Al snel bleek dat we allebei graag wilde hertrouwen. Na iets meer dan een half jaar zijn we getrouwd, dat is nu zo’n tien jaar geleden. Ik vond rust bij hem, maar ik wist niet wat er allemaal komen zou.”

Verzorger of (stief)moeder?
“René woonde met zijn vier kinderen in Houten. Ik ben met mijn zoons bij hem ingetrokken. Het was lastig voor te stellen hoe het zorgen voor kinderen van een ander zou zijn. Ik werkte op dat moment niet en probeerde een soort moeder voor hen te zijn. Ik probeerde contact te krijgen met René’s kinderen, maar het was lastig. Er was veel spanning tussen ons allemaal. Ik vond het lastig dat ik alle zorgtaken had: ik kookte eten, deed de was etc. Hun moeder woonde om de hoek en ze hadden veel loyaliteit naar haar toe. Dat was weleens pijnlijk. Wat is mijn plek?”

'Het is ingewikkeld, maar niet gedoemd te mislukken'

annemarie_600w

God
“Ik ben af en toe wanhopig geweest, dan is God de enige die overblijft om naartoe te gaan. Wat ik geleerd heb is dat de situatie is zoals hij is, maar dat God erbij is. Ik heb altijd het vertrouwen gehad dat het uiteindelijk goed zou komen. Daarnaast is een grote les geweest: ik hoef niemand te veranderen, laat God mij maar veranderen. Ik mag meer loslaten. Dit lied van Hillsong heeft de afgelopen jaren erg geholpen, het is mijn lijflied geworden.”

Situatie nu
“Het gaat nu erg goed met mijn kinderen en mij. Mijn oudste zoon studeert inmiddels. Mijn jongste zoon zit in het examenjaar van de Havo en woont nog thuis. Onlangs vierden René en ik Sinterklaas met mijn jongens en de jongste dochter van René. Achteraf zeiden we nog tegen elkaar: ‘je kunt zeggen wat je wilt, maar dit hebben we mooi bereikt met elkaar.’”

SamenThuis
“In het hele proces heb ik weleens gedacht, ik ben hier weg! Maar gelukkig stonden mijn familie en goede vrienden altijd voor mij klaar. Zij deden hun best om mij te begrijpen, maar dat was weleens lastig, omdat zij zelf de situatie niet hebben meegemaakt. Ik ben erg blij dat René en ik nog samen zijn. Wij hebben er alles aangedaan om een tweede scheiding te voorkomen. Belangrijk hierin was dat we eerlijk naar elkaar bleven uitspreken wat we dachten. Wij hebben de organisatie SamenThuis opgericht om voor samengestelde gezinnen een luisterend oor te zijn en hen te coachen en vooral het gesprek tussen de stellen opgang brengen. De hectiek van een samengesteld gezin is vaak de reden dat met elkaar praten erbij inschiet. Het is ingewikkeld, maar het betekent niet dat het gedoemd is te mislukken. We willen ook andere stellen helpen om een tweede scheiding te voorkomen.”

Tekst: Liza Vroling 

--:--