Andries in de wijnkelder?

In de eerste jaren maakten we het programma vanuit een onderaardse gang in de vesting Naarden. Een unieke locatie, maar om nog extra sfeer te scheppen, werd er bij iedere opname een houten rek met wijnflessen naar binnen gesjouwd. Allemaal nepflessen op twee na. Met een interessant gezicht bekeek ik de flessen en koos dus die ene, met het merkje erop.

Maar de geïnteresseerde kijker weet inmiddels dat dit bedrog allang verleden tijd is, omdat het programma de laatste jaren gewoon in de studio van de EO werd opgenomen. Zonder wijn, omdat het eerste moment van uitzenden op zondag rond 12.30 uur is en dan drink je, uit de kerk komend, geen wijn. Althans ik niet.

Woorden wekken, maar voorbeelden strekken

In de loop der jaren mocht ik 183 gasten ontvangen en voorwaar, dat was me een enorm genoegen.

Waarom?

Omdat het gasten waren die op een inspirerende manier over hun geloof konden praten. En daar ging het me om. Via het programma, en via het verhaal van de gast, wilde ik heel graag de kijker informeren, motiveren en enthousiasmeren over en voor het christelijk geloof.

Want we hebben allemaal geleerd dat het aloude gezegde helemaal waar is: woorden wekken, maar voorbeelden strekken.

Voorbeelden dus, rolmodellen. Mannen en vrouwen die iets konden vertellen over hun omgang met de Here.

Maar niet triomfantelijk. Integendeel, vaak verhalen – misschien wel zoals van u en van mij – over geloven met vallen en opstaan, geloven als het leven pijn doet, geloven, soms tegen je eigen twijfelachtige hart in.

Lees ook: Andries Knevel vertrekt bij de EO

Lees ook: Andries Knevel vertrekt bij de EO

Ik vond het een feest om deze gesprekken te mogen voeren. Ik voelde me bevoorrecht, en hoopte u daar iets van te kunnen doorgeven.

Maar wat schrijf ik in de verleden tijd? De nieuwe serie start op 21 november! Nog vijf te gaan dus.