Angela de Jong: 'Het 'U zij de glorie' ontroert me nog steeds'

1. Wat wilde je als kind worden?

“Door de advocatenserie Matlock wilde ik altijd advocaat worden, maar dat veranderde rond mijn 18e. Al zolang ik me kan herinneren, ligt het AD bij ons op de ontbijttafel. Mijn ouders namen toen ze trouwden een abonnement en hebben dat nog steeds. Ik hield van televisie en schrijven en las altijd de mediapagina. Die krant was een magisch ding voor me, dus ik dacht: als tv en schrijven daarin samen kunnen komen, vind ik dat geweldig.”

2. Volg je je hoofd of je hart?

“Ik ben een rationeel iemand die alles tegen elkaar afweegt, maar uiteindelijk luister ik toch naar mijn gevoel. De dingen die de moeite waard zijn in het leven, lijken de eerste keer eng. Mijn kinderen probeer ik te leren dat ze hun hart moeten volgen. Dat heb ik wel echt van mijn ouders meegekregen. Zij zeiden altijd dat we moeten woekeren met de talenten die we hebben. Mijn moeder wilde kleuterjuf worden, maar ging dat door omstandigheden toch niet doen. Daar heeft ze altijd spijt van gehad. Uiteindelijk begon ze op haar 40e nog een opleiding.”

3. Hoe is het om in de schijnwerpers te staan?

“Ik heb het nooit gezocht, maar het overkwam me toevallig. Heel veel kritiek over je heen krijgen is soms best beangstigend. Gelukkig was ik de 40 al gepasseerd voordat ik bekend werd en had ik mijn hele leven zo goed als uitgekristalliseerd. Je moet weten wat je zelf waard bent en je niet bij de eerste bries tegenwind van slag laten brengen.”

4. Waar schaam je je voor?

“Ik ben ongeduldig en kan soms een kort lontje hebben. Af en toe heb ik van die vooroordelen die niet waar blijken te zijn, dan schaam ik me wel. In mijn column schrijf ik ook regelmatig dat ik me doodschaam. Dt-foutjes vind ik verschrikkelijk. Ik ben een enorme perfectionist, dus als ik een foutje maak, kan ik daar wel even ziek van zijn. Vroeger bleef ik daarin hangen. Dan kon ik een uur in een hoekje gaan zitten en denken dat ik nergens voor deugde. Nu denk ik: het hoort erbij.”

5. Welk moment in je leven zou je opnieuw willen beleven?

“Af en toe kan ik heimwee hebben naar de periode dat er net een baby was geboren. Vooral als een van mijn pubers heel laat thuiskomt en ik me zorgen lig te maken. Het fijnste is toch wel een slapende baby op je buik voor de televisie. Zo’n weerloos, lief, slapend ding waar je eindeloos mee kunt tutten.”

6. Zou je weleens wat anders willen doen?

“Een iets minder hectisch leven lijkt me soms wel fijn. Gewoon een negen-tot-vijfbaan. Wat me ook leuk lijkt: hier in Rotterdam een koffietentje beginnen. De hele dag taarten bakken en een beetje kletsen met de mensen. Fantastisch!”

7. Ben je gelovig?

“Ik ben zeer gelovig opgevoed, maar heb in de loop der jaren veel van de regels rationeel van me afgeschud. In de kerk werd altijd hel en verdoemenis gepreekt. Als je dat eenmaal in je hebt, raak je dat nooit meer kwijt. Op zondag heb ik nog steeds moeite om naar de IKEA te gaan, want dan hoor ik toch dat stemmetje in mijn hoofd dat zegt dat het niet mag. Het zit in mij en bepaalt voor een groot deel mijn normen en waarden. Het ‘U zij de glorie’ en ‘Ere zij God’ kan ik trouwens ook nog steeds niet luisteren zonder ontroerd te raken.”

Tekst: Anne-Lisa van Maastricht