Beter een goede buur dan een verre vriend, Lia kan erover meepraten

Al sinds de jaren ‘90 wonen Lia en Jannita naast elkaar en sinds 2000 zwemmen ze twee keer per week samen. Dat ze kinderen hebben in dezelfde leeftijd schepte al snel een band. Zo ontstond over de jaren een hechte vriendschap. Lia vertelt: “Jannita is een goede buurvrouw, maar ik zie haar in de eerste plaats als een vriendin. Tegelijkertijd kunnen we ook altijd even komen vragen om een ui, dat heb je niet met vrienden die verder weg wonen. We zijn dus ook echt buren. We komen niet eens zo vaak bij elkaar over de vloer, maar als een van ons even haar ei kwijt moet, kunnen we altijd bij elkaar binnenstappen.”

Nooit uitgepraat

Vaak bij elkaar op de koffie gaan is niet nodig, in het zwembad wordt altijd uitvoerig bijgepraat. “We gaan kletsen zodra we elkaar zien, als we naar het zwembad fietsen, en we stoppen pas als we weer thuis zijn. In het zwembad staan we bekend als een soort Siamese tweeling, als je de een ziet, zie je ook de ander. Pas liepen we het zwembad uit en zei een man: ‘Het café gaat weer dicht’. Wij zeiden: ‘Nee joh, dat gaat pas dicht als we weer thuis zijn’.” 

‘We staan bekend als een soort Siamese tweeling’

Raken ze dan nooit eens uitgepraat? “Nee hoor, als je elkaar zoveel spreekt, weet je wat er speelt bij de ander. Als we elkaar weer zien, pakken we de draad zo weer op waar we hem de vorige keer hebben laten liggen. Nu zien we elkaar bijna vier weken niet, omdat we na elkaar op vakantie gaan. Dat geeft toch wel een raar gevoel, we missen dan echt ons contact.”

Verschil moet er zijn

Tijdens corona ging het zwembad dicht en moesten de buurvrouwen op zoek naar een andere activiteit. “Iemand had een soort bootcamp uitgezet in het bos, daar moest je bijvoorbeeld opdrukken en heen-en-weer rennen tussen twee bomen. Dat gingen we doen, toen voelden we ons nogal klungelig. Het ziet er niet uit als wij dat doen, daar hebben we heel veel lol om gehad.”

De trimbaan was Lia’s initiatief. Jannita nam haar buurvrouw op haar beurt mee geocachen en bosbessen plukken. “Zo kunnen we elkaar over en weer ergens enthousiast over maken.” De twee zijn in veel dingen heel verschillend, maar daardoor leren ze ook weer van elkaar. “Jannita is bijvoorbeeld niet zo van de hobby’s, zij is iemand die altijd lekker bezig is. Ik hou juist van handwerken en dingetjes maken, zoals een tiendagenpakket. Jannita heeft daar wel iets van opgepakt, ze zei: ‘Kan je me dat leren?’. Toen is ze ook wat gaan maken voor haar kleinkinderen. Andersom is zij weer wat modebewuster dan ik. Met haar in mijn achterhoofd ben ik iets meer bezig met hoe ik me kleed.”

Wat is er nu zo leuk aan Jannita? Lia schiet in de lach. “Dat is een moeilijke vraag, het is bijna alsof je vraagt: ‘waarom hou je van je man?’. We zijn heel verschillend, maar dat maakt het juist leuk. Verder kunnen we verschrikkelijk lachen met elkaar om dingen die je een ander niet zou kunnen uitleggen. Maar het meest bijzondere is denk ik dat je alles met elkaar kunt delen.”