Bianca vergaf de moordenaar van haar moeder

Bianca’s moeder is net achttien als ze Bianca krijgt. Er volgen snel meer kinderen en op haar tweeëntwintigste heeft zij al vier kinderen. Bianca: “We leefden in een achterbuurt vol criminaliteit en mijn moeder had veel ‘foute’ vriendjes. In mijn familie werd drugs gebruikt en hielden ze zich bezig met voodoo. Toen ik vijf jaar was zag ik voor het eerst een demon, die mij vertelde dat er iemand zou sterven als ik bij mijn vader op bezoek zou gaan. Ik heb uit angst wekenlang binnen gezeten. Toen ik eindelijk weer naar mijn vader durfde, stierf mijn opa. 

Na het overlijden van mijn opa begon mijn vader mij te misbruiken. Jarenlang kon dit onopgemerkt plaatsvinden, want hij dreigde mijn moeder te vermoorden als ik het tegen haar zou vertellen. Naast mijn vader, waren er nog vijf familieleden die mij stelselmatig misbruikten. Ik raakte gevoelloos en mijn gedrag werd onuitstaanbaar; ik begon te liegen, bedriegen en stelen. Mijn moeder had geen idee wat er speelde en vond mij een irritant kind met gedragsproblemen. Ik was erg eenzaam en bang in die jaren, want ik kon bij niemand terecht met mijn verschrikkelijke geheim.”

Ik zag mijn stiefvader zijn wapens schoonmaken en drugs dealen

“Als kind was ik er getuige van dat mijn moeder werd mishandeld en vernederd. Haar derde man sloeg niet alleen haar, maar ook mij en mijn broertjes. Ik was erg bang voor hem, want ik zag hem regelmatig zijn wapens schoonmaken en drugs dealen. Door de wereld waarin hij verkeerde, leefden wij in constante angst en spanning. Uiteindelijk werd mijn stiefvader door de politie opgepakt.”

Definitief vertrek

Als Bianca een jaar of tien is, krijgt ze een nieuwe stiefvader. Deze man is lief voor haar en voor het eerst in jaren voelt ze zich veilig. Tot ze in de pubertijd komt. “Tijdens mijn pubertijd kreeg ik steeds vaker ruzie met mijn moeder en liep ik regelmatig weg. Ik kreeg verkeerde vrienden en toen ik zeventien was vertrok ik definitief.

Mijn moeder zocht na mijn vertrek tussen mijn spullen en vond mijn dagboek. Ze las alles wat ik had opgeschreven over de gebeurtenissen in mijn jeugd. Toen mijn moeder mij daarna vond zei ze: ‘Je had nooit geboren moeten worden, je liegt alles bij elkaar!’ Ze geloofde niet wat er in mijn dagboek stond. Dat deed zoveel pijn, dat ik besloot om nooit meer thuis te komen.”

Mijn man huurde mensen in om mij te bedreigen

“Ik raakte zwanger van mijn elf jaar oudere vriend. Deze zwangerschap eindigde in een miskraam, maar kort daarna werd ik opnieuw zwanger, dit keer van een tweeling. Toen deze zwangerschap ook in een miskraam eindigde besloot ik dat ik niks waard was. Ik voelde me dood en kil van binnen en bedacht dat ik net zo goed de prostitutie in kon gaan. Doordat ik jarenlang was misbruikt, had ik geen zelfrespect meer. Om dit werk dragelijk te maken gebruikte ik cocaïne en speed en dronk ik veel alcohol.

Na een tijdje ging ik er met een tweeëntwintig jaar oudere klant vandoor. Na negen maanden huwelijk met deze zeer gewelddadige, aan drugsverslaafde man, vluchtte ik bij hem weg. Hij huurde twee mannen in om mij op te sporen. Zij vonden mij in het hotel waar ik mij schuilhield en bedreigden mij met vuurwapens. Het hotel waarschuwde de politie en ik werd naar mijn moeder gebracht. Daar ben ik gebleven tot de scheiding rond was.”

Na anderhalf jaar ontdekte ik dat mijn man mij bedroog

“Ik verhuisde naar een eigen flatje en met behulp van een uitkering lukte het om mijn eigen leven op te bouwen. In deze periode leerde ik een Turkse man kennen en bekeerde ik mij tot de islam. Na anderhalf jaar ontdekte ik dat mijn man mij bedroog met de bovenbuurvrouw en heb ik een scheiding aangevraagd. Ik was compleet gebroken en verloor binnen enkele maanden vijfentwintig kilo.” 

Na een zware periode krijgt Bianca een nieuwe relatie en raakt zwanger van haar dochter. “In die tijd ging het tussen mijn stiefvader en mijn moeder niet goed en op een dag vond ik hem na een overdosis drugs. Hij overleefde deze zelfmoordpoging, maar enkele maanden later – ik was op dat moment hoogzwanger – stond de politie voor mijn deur. Mijn stiefvader had mijn moeder met veertien messteken om het leven had gebracht. Mijn wereld stortte in.”

Verdriet en haat

“Mijn leven was een aaneenschakeling van ellende. Ik keek naar mezelf in de spiegel en zag zoveel haat en verdriet op mijn gezicht. Het leek wel of er geen einde aan mijn ellende kwam en ik bedacht dat ik beter dood kon zijn. Achteraf ben ik dankbaar dat God mij heeft tegen gehouden, want ik was op dat moment tot alles in staat. Opeens moest ik aan Psalm 23 denken. Mijn moeder was katholiek en tijdens mijn jeugd lag de Bijbel altijd opengeslagen bij Psalm 23. Ondanks dat ik moslim was, viel ik op mijn knieën en smeekte God: als U leeft, bescherm mij dan voor de mensen die mij kwaad willen doen. Ik wil dit leven niet meer leiden en deze haat niet meer voelen. Ik voelde me heel rustig worden en ging op mijn bed liggen. Ik heb lang gebeden en tijdens dat gebed verdween al mijn angst en boosheid. Een stem zei: ‘Volg Mij’.” 

Ik was niet langer alleen

“Ik ging op zoek naar God en onwennig bezocht ik een kerkdienst. Ik voelde me erg onzeker en hoopte dat niemand mij zou opmerken. Het Bijbelgedeelte ging over Kaïn die zijn broer Abel doodsloeg. De voorganger sprak over vergeving en het leek wel of hij het tegen mij persoonlijk had. Ik brak en er kwam een soort vuur in mijn hart. Ik kon niet meer stoppen met huilen. Vanaf dat moment veranderde mijn leven.

Niet dat de omstandigheden opeens makkelijker werden, maar ik voelde wel dat ik niet langer alleen was. Ik smeekte God om hulp en Hij verhoorde mijn gebeden. Met Zijn hulp lukte het om te stoppen met mijn slechte gewoonten. Ik brak met mijn verleden en verloor veel familie en vrienden. Maar God gaf mij een nieuwe familie terug; de mensen die ik in de kerk leerde kennen. Een familie die onvoorwaardelijk van mij houdt, ondanks mijn verleden en gebreken. Ik leerde wat liefde en trouw is en God liet mij zien dat ik de mensen die mij verkeerd hebben behandeld moest vergeven. Ik begon te beseffen dat God ook vroeg om mijn stiefvader te vergeven.”

Vergeving

“Ik ben naar de gevangenis gegaan en stond tegenover de man die mijn moeder had vermoord. Ik zag een gebroken man. Terwijl ik zijn handen beetpakte zei ik: ik vergeef je! Vervolgens ben ik weggegaan en liet lange tijd niks van mij horen. Toen ik alles een plekje had gegeven, ben ik samen met mijn dochter bij hem op bezoek gegaan, zodat hij zijn ‘kleindochter’ kon ontmoeten. 

Na zesenhalf jaar kwam hij vrij. Ik heb hem na zijn vrijlating nog één keer ontmoet. Tijdens deze ontmoeting vertelde hij dat hij nooit had verwacht dat juist ik hem zou vergeven. Deze daad heeft hem bij God gebracht en hij is in de gevangenis tot geloof gekomen. Het was heel bijzonder om te merken dat mijn stiefvader, dankzij de aanraking van Jezus, een totaal ander mens was geworden.

Ik heb mijn leven in Gods handen gelegd en ik weet dat Hij te vertrouwen is. Ik heb sindsdien zoveel zegeningen van Hem ontvangen!  Ik zal God eeuwig dankbaar zijn voor wat Hij voor mij heeft gedaan!”

Lees ook: zeven redenen om te vergeven