‘Bij elk afscheid wordt er een traantje weggepinkt’

Caroline: “Tijdens een bezoek aan een christelijk evenement zag ik een tent voor kindsponsoring. Mijn hart bonkte in mijn keel; ik moest daarheen. Ik kon gewoon niet wachten. Tussen alle foto’s van de kinderen viel mijn oog op een meisje met dreadlocks met kraaltjes. En toen zag ik ook een foto van een baby. Ik heb toen voor twee meisjes gekozen: Amélia en Filomena. In 2016 kwam Odália daar nog bij.

Vanaf het begin stuurden we ieder halfjaar een brief met foto’s naar hen toe. In 2013 gingen mijn man en ik voor het eerst op bezoek bij het kindertehuis en we hadden meteen een goede band met de kinderen. Twee jaar later zijn we nog een keer op bezoek geweest en toen was Amélia – de oudste – net bevallen van haar eerste dochter. We vlogen elkaar in de armen en hebben een hele poos zo gezeten en samen gehuild. Het voelt eigenlijk wel alsof ik oma ben geworden, omdat we zo veel contact met elkaar hebben. Bij elk afscheid hebben we wel een traantje weggepinkt.

Als sponsor maak je een verschil in het leven van die kinderen. Door ze financieel te steunen, helpen we ze onder andere naar school. Maar het is ook een stukje emotionele steun en we bidden voor ze. Het geeft onszelf ook veel blijdschap. We zien dat de kinderen het goed doen; we zien hun ontwikkeling. Het is gewoon een verrijking van ons leven.”

Tekst: Wieke van Burken