Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Bob Venus: 'Dat er licht en leven is, dat had ik al die tijd niet door'

Bob Venus is nu kunstenaar, maar werkte jarenlang als pionier en jongerenwerker onder kerk- en godverlaters en wilde voor hen een plek creëren. Aan deze jaren kwam abrupt een einde op zijn laatste evenement ‘Brieven aan God’, waar hij God zélf een brief schreef en zijn werk als zinzoeker neerlegde. Elsbeth Gruteke gaat in de podcast Het Ene Moment met hem in gesprek over dát ene moment, dat zijn leven op een ander spoor heeft gezet.

Deel:

De weergave van Spotify vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

'Ik leef nu in kleur'

Bob: ‘In mijn werk ben ik altijd bezig met thema’s als verbinding en iemand op een andere manier ergens naar laten kijken. Ik hoop dingen te maken die iets teweegbrengen in mensen. Waar ik twee jaar geleden nog veel religieuze beelden maakte - Jezus als Robin Hood of kerken van bierkratten of hout bijvoorbeeld - heb ik dat nu achter me gelaten. Dat werk was best wel zwart en donker. Ik zit daar niet meer, ik leef nu in kleur. Al denk ik wel dat ik die pijn en dat lijden nodig heb gehad om te groeien, er zat een uitnodiging in.’

Bob groeide op in Dordrecht, en zijn jeugd was ‘vrij bewogen’, zoals hij het zelf zegt. ‘Er gebeurden een aantal dingen waardoor de wereld een steeds minder veilige plek en die plek ben ik zelf gaan creëren. Ik zat veel op mijn zolderkamer en vluchtte in muziek, boeken en het verzorgen van mijn katten. Mijn zus overleed toen ik elf was, door een auto-ongeluk. Door er niet over te praten, raakte ik op slot.’

Licht

‘Toen ik op mezelf ging wonen’, vervolgt Bob, ‘realiseerde ik me: óf ik ga nu kapot en ik draag dit met me mee óf ik praat erover. Ik ging in een huis met vrienden wonen die allemaal muziek maakten - het was een mooie tijd. Ik ben veel gaan optreden, maar heb ook voor het eerst nummers geschreven over het verlies van mijn zus, bijvoorbeeld. Inmiddels heb ik die teksten honderd keer verteld en dan ga je er doorheen. Door dingen heen gaan, daar word je sterk van. Ik heb jaren gewacht op een omgeving die tegen me zei: ook al ben je anders, je mag er zijn. Ik realiseerde me dat ik mezelf moest omarmen zoals ik ben. Nu ben ik voor weinig dingen meer bang; niet voor het lijden of de dood want in alles zit een uitnodiging. Hoe ga je daarmee om? Klap je dicht of breek je open en weet je dat er licht is aan het einde van de tunnel? Want dat geloof ik, dat er altijd licht is.’

Brieven aan God

Na jarenlang als pionier en zinzoeker te hebben gewerkt in de christelijke wereld organiseerde Bob zijn laatste event: brieven aan God. Verschillende gasten schreven een eerlijke brief aan God en Bob zelf óók. ‘Ik ben zo op zoek geweest in mijn leven, in de evangelische, charismatische en reformatorische kerken. Ik heb van sinaasappelkistjes geroepen dat mensen in God moeten geloven, maar ging daarin aan hen voorbij. Dat moment dat ik daar, op dat evenement, mijn brief voorlas was een afsluiting daarvan. Ik heb vrede gesloten met mezelf. Ik weet niet hoe het zit en ik hoef het ook niet meer te weten. Ik heb het alsmaar zoeken naar de waarheid losgelaten. Ik voelde me helemaal vrij op dat moment. Ik had niks: geen inkomsten, mijn werk stopte maar wát ik had waren mijn handen, mijn creativiteit.'

'Ik merkte dat sommige christenen om me heen schrokken van deze verandering. Ze dachten dat ik God had losgelaten. Maar ik wist: het is zó anders dan jullie denken. Ik ben nu vrij en het leven is een grote speeltuin geworden. Ik mocht eindelijk – om in de christelijke termen te blijven - uit dat graf mag komen. Het is volbracht; het is 'af', het is goed. De zanger Tije en zijn meisjesleger zegt in een nummer ‘dat er licht en leven is, dat had ik al die tijd nog steeds niet door’. En ik had dat niet door toen ik in die religieuze wereld zat. Dat ik daaruit ben gestapt, betekent niet dat ik God kwijt ben, maar ik ben in de ruimte gaan staan.’

Acceptatie

'Als je je zus verliest en mensen zeggen: wat fijn dat ze bij God is, God heeft haar vast nodig om de bloemen water te geven. Dan is dat niet wat je wil horen. Je wil horen: het is klote en je gaat door een klote tijd en dat is wat het is. Er zit een verschil tussen accepteren of ergens omheen leven of bidden. Ik geloof erin dat je het niet mooier moet maken dan het is. Het is soms rauw en je moet hard werken maar dan is er licht. En dat licht geeft vrijheid, wandel in die Aanwezigheid. Het is niet het ultieme antwoord op alles, maar het is er - als een schaduw naast je.'

Meer Het Ene Moment?

Luister hier alle afleveringen!

Meer Het Ene Moment?

Geschreven door

Esther Tims-Van Helden

--:--