Boe­ken­pod­cast: Gera Folkers over ‘Winterpad’

Gera Folkers noemt zichzelf “een praatgraag mens” en de klap was dan ook groot toen ze door haar ziekte niet veel meer kon praten. Ze kreeg namelijk kanker in haar mond, vertelt ze in De Eerste Zin. “Ik kan nu prima een uur praten, maar daarna moet ik rust nemen.”

Slecht gehecht

Schrijven werd haar uitlaatklep en ze dook voor haar debuutroman in de geschiedenis van haar familie. Winterpad speelt zich af in de stad Groningen, waar Gera woont, en het gehucht Ter Borg, waar haar familie jarenlang een boerderij pachtte. “Verder gaat Winterpad over de moeizame relatie van een moeder met haar dochter, vanwege borderline problematiek. De moeder, Olga, is slecht gehecht, omdat ze haar ouders jong verliest.”
Het boek is opgedragen aan Gera’s zus Joëlza, die ook aan deze problematiek leed. “Ze is overleden aan kanker. We lagen samen in het ziekenhuis en kropen soms bij elkaar in bed. Zij met een kaal hoofd, ik onder de slangen. Toen ze stierf, ontstond bij mij de behoefte om haar de plek te geven die haar toekwam. Ik wilde haar verontschuldigen voor haar gedrag, voor haar woede. Tijdens het schrijven merkte ik pas hoe eenzaam ze geweest moet zijn.”

‘Hoelang blijft die liefde?’

“Onder die woede zit de angst voor als iemand dichtbij komt,” vervolgt Gera. “Je kunt van zo iemand gaan houden. Maar hoelang blijft die liefde? Dat is de angst waar je als borderliner mee te maken hebt.”
In haar werk onder straatprostituees kwam Gera deze problematiek vaak tegen. “Ik probeerde me tijdens het schrijven zo in die vrouwen te verplaatsen, dat ik soms haast die woede zelf voelde. Maar ik zoek ook altijd weer de zonzijde op.”

Beeld: Yvonne de Noord

Beluister de podcast hieronder of via  Google of Spotify