'Mijn jongste zoon vliegt uit'

Er zijn wel meer kinderen die ervan dromen om piloot te worden, dus wij maakten ons geen zorgen toen onze zoon op de basisschool Flight Simulator begon te spelen. Dat hij elke verjaardag om add-ons vroeg om nieuwe vliegtuigen te kunnen kopen, en dat hij in zijn vrije tijd naar Eelde Airport fietste om landingen en take-offs te filmen vonden we ook geen probleem: elk kind heeft een hobby nodig. Omdat nummer vier niet zoals zijn broers op muziekles ging, gaven we hem zelfs een keer vijf vlieglessen cadeau. Dat was misschien niet zo’n slimme zet van ons, want hij wist het nu zeker: hij wilde piloot worden.

Maar pas toen hij zich na zijn eindexamen aanmeldde bij de KLM-luchtvaartschool, drong het tot ons door. Dit was geen bevlieging. Hij meende het echt. En al gunden we hem zijn droom, we wisten dat wíj die niet konden laten uitkomen. Een opleiding van 122.000 euro? We zouden niet eens garant kunnen staan. En wat als hij straks geen werk kon vinden of arbeidsongeschikt zou raken, en voor altijd met een schuld zou blijven zitten?

Hij strandde ergens halverwege de toelatingstesten. Dat was een flinke domper, maar hij zette zich eroverheen, verhuisde naar Wageningen en begon aan een studie internationaal land- en waterbeheer. Maar het vliegen bleef trekken. Niet het commerciële vliegen. Hij wilde iets uitdagends. Iets waarmee hij andere mensen zou kunnen helpen. Hij wilde bij de MAF.

• Lees ook: Blog Elbert Smelt: 'Plons!'

Inmiddels werkt hij al jarenlang in de vakanties en op vrije dagen om geld te verdienen. Een paar maanden geleden is hij begonnen met zijn opleiding. We zien hem opbloeien. Hoe het verder gaat lopen, we weten het niet. Maar wat ik wel weet, is dat mijn zoon, die als baby in een Cessna van de MAF over Papua vloog, nu zelf voor het eerst in zijn leven een Cessna bestuurd heeft, zonder dat er iemand naast hem zat. Mijn jongste zoon vliegt uit.