Column van een pleegmoeder: ‘Het is toch gek dat mijn mama mij niet wil zien?’

Wanneer je als kind verlaten wordt door je ouders heeft een enorme impact. Er zijn verschillende redenen waarom dit gebeurt. De ene reden is wat makkelijker te begrijpen dan de andere, maar een kind ervaart een enorme afwijzing. Als pleegmoeder zie ik dat, voel ik dat en ervaar ik dat.

Ze wil graag een goede moeder zijn

Ik zit op de rand van het bed van pleegdochter Demi: ‘Het is toch gek dat mijn mama mij niet wil zien?’, vraagt ze. Op dit moment zit haar moeder in de gevangenis. Ze heeft besloten dat het beter is dat haar dochter haar dan niet ziet. Ze schaamt zich. Ze wil graag een goede moeder zijn. Toch maakt ze elke keer een verkeerde keuzes. ‘Ik mis haar.’ Demi’s ogen vullen zich met tranen. Haar intense verdriet doet mij ook pijn. Tranen branden in mijn ogen. Het raakt mijn moederhart. 

Navel

‘Ik kom niet uit jouw knopje hè?’ Pleegdochter Faya kijkt me aan en wijst naar haar navel. Ik heb uitgelegd dat het een navel heet, maar deze eigenwijze vierjarige blijft het een knopje noemen. ‘Nee Faya je hebt niet in mijn buik gezeten. Ik hou wel net zoveel van jou als van de kinderen die wel in mijn buik hebben gezeten.’ Ik hoop dat ze deze ware woorden ook zo ervaart in haar jonge leventje. 

We zijn wel echte familie

We zitten in de auto. De drie pleegkinderen zitten op de achterbank. Het gespreksonderwerp is familie. ‘Eigenlijk zijn we geen familie, omdat we andere papa’s en mama’s hebben’, zegt Demi. Finn wordt een beetje stil. ‘Maar jij bent wel mijn zus hoor’, zegt hij verdrietig. Ik houd me maar even stil. Hoeveel ik ook van ze hou, er zijn altijd nog de feiten. Ook op de achterbank is het even stil, iedereen is verzonken in zijn eigen gedachten. Dan zegt Faya deze wijze woorden: ‘We hebben allemaal dezelfde Vader dus we zijn wel echte familie. God is onze Vader.’ Ik glimlach en kan hier alleen maar Amen op zeggen. 

Er is er één die ons allemaal verbindt. Of we nou wel of niet ‘echte’ familie zijn. We hebben allemaal dezelfde Vader. Wat ben ik blij dat deze kinderen altijd een hemelse Vader zullen hebben. 

Lees hier ook de andere columns van Amy.

Beeld: Shutterstock