Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Column van een pleegmoeder (3): 'Er zit veel verdriet en boosheid in zijn rugzakje'

Amy over de 'rugzakken' van haar pleegkinderen

Amy* (41) is moeder van zes kinderen; drie biologische kinderen en drie pleegkinderen. Ze schrijft regelmatig over haar gewoon bijzondere gezin.

Deel:

Daar staat hij. Een klein jongetje met een klein rugzakje op zijn rug. Alsof hij een nachtje komt logeren en morgen weer terug naar huis gaat. Niets is minder waar, dit mannetje blijft zo lang als nodig is. Ik heb geen idee hoe lang dat gaat duren. Maar één ding weet ik wel zeker; dit rugzakje is te klein voor de periode dat dit kleine jongetje hier gaat verblijven. 

We pakken het rugzakje uit. Alles stinkt enorm. Er zitten twee te kleine broeken in en een dikke winterjas. Het is zomer.

Af en toe vliegt er speelgoed door de kamer

Het andere, figuurlijke, rugzakje gaat een aantal weken later open. Er zit veel verdriet en boosheid in zijn rugzakje. We merken dat hij erg bang is op het moment dat iemand iets harder praat dan gebruikelijk. Af en toe vliegt er speelgoed door de kamer, dan is hij ontzettend boos. Later ontvangen we wat meer informatie over hem. Wat heeft hij al veel meegemaakt.

Het liefst pak ik het rugzakje op. En draag het op mijn rug. Maar net als het echte rugzakje met de vieze kleren gaan we het uitpakken. Stuk voor stuk gaan we kijken of we het moeten schoonwassen, of we het moeten weggooien, of dat er wat nieuws in gestopt moet worden. De zware stenen die er door anderen in zijn gedaan, halen we eruit, zodat het rugzakje niet te zwaar wordt voor dit kleine jongetje.

Er zijn mensen die de rugzakken van anderen meedragen

Iedereen heeft een eigen rugzakje mee te dragen in zijn leven. Soms stinkend en vies, soms hip en schoon. Er zit van alles in. Er zijn mensen die de rugzakken van anderen met zich meedragen. Voor een kleine afstand is dit geen probleem, maar als je een heel eind met twee tassen loopt dan breekt je dat op. Het allerbelangrijkste is dat je ervoor zorgt dat jouw rugzak lekker zit en niet stinkt, maar fris ruikt. 

Ik heb zelf soms de neiging om de rugzakken van de kinderen dicht te laten en gewoon op mijn rug te hangen. Ik kan ver lopen met veel tassen, ik hou dat heel lang vol. Maar er komt dan een moment dat ik de tassen terug moet geven, omdat ik het niet meer volhoud. Als ze dan de tas na zo’n lange tijd open doen, dan stinkt het alleen maar erger.

Lees hier de andere columns van Amy.

* In verband met de privacy van de pleegkinderen is Amy een gefingeerde naam.
Beeld: Schutterstock

Geschreven door

Amy

--:--