Column van een pleegmoeder: ‘Vakantie is ook hard werken’

De laatste loodjes waren dit jaar best zwaar. Ik heb het idee dat ik een aantal kinderen over de denkbeeldige finishlijn heb moeten sleuren. Maar we hebben het gered. De finish is gehaald en nu kan de vakantie beginnen.  

We hebben er met z’n allen naar uitgekeken: even helemaal niets. Een schooljaar bestaat uit de nodige uitdagingen. Met daarnaast nog alle sporten, zwemlessen en bezoeken aan ouders en familie, is zo’n jaar best vol. Maar nu even genieten en uitrusten. Alles heeft zijn tijd en nu is het tijd voor vakantie. De laatste bezoekregelingen worden afgerond, logeerpartijen en uitjes worden geregeld. We zijn er klaar voor.  

In gedachten zie ik mezelf boeken lezen, uitslapen en een heerlijke tijd met mijn gezin hebben. In mijn verwachtingen komen vooral veel lachen, ontspanning en plezier voor.  

De realiteit blijkt anders. Het duurt niet lang voor het gekibbel begint en de eerste ruzie volgt. Nadat ik alweer hard heb moeten werken om de sfeer en het huis op orde te houden, besluit ik om ze los te laten, die verwachtingen. Met een boekje in een hangmat liggen gaat me echt wel lukken ergens deze komende weken, maar ook een vakantie is hard werken. Anders dan tijdens de schoolperiode, maar toch ook hard werken.  

Overal om je heen wordt een bepaald vakantiebeeld geschetst. Lachende, ontspannen, gezellige mensen. Realistisch? Ik denk het niet. Voor ons gezin in ieder geval niet. Dus mijn motto deze vakantie is zeker genieten en ontspannen, maar soms ook even niet.  

Een hele fijne, realistische zomervakantie gewenst, met de juiste verwachtingen.