Column Wilfred (2): Man-vrouwverschillen

Ondanks wat weleens wordt beweerd, zijn mijn vrouw en ik enórm verschillend. Mars en Venus. Trump en Obama. Gordelroos, aambeien. Water en vuur, dat ook. Hoe wij ooit bij elkaar zijn gekomen, Joost mag het weten. Maarrr: wrijving geeft glans, heb ik weleens gehoord, dus bij ons thuis glanst het dat het een lieve lust is. 

Een verschil – waarin we elkaar overigens prima aanvullen: haar glas is altijd halfvol, het mijne halfleeg. Mijn vrouw is zó positief ingesteld dat zelfs de coronatesten die op haar worden losgelaten van schrik positief zijn. Als ik ’s avonds in bed nog weleens wil klagen over het geluid van de snelweg verderop, zegt zij: ‘Je moet je gewoon indenken dat je de zee hoort’. Zo positief is zij. Terwijl: áls ik dan eindelijk lekker aan zee sta, denk ik alsnog: kak, ik hoor de A12.

Het grootste verschil: zij is extravert, ik ben introvert. Dit komt misschien nog wel het duidelijkst tot uiting tijdens verjaardagen. In het pre-coronatijdperk keek mijn vrouw ruim een week van tevoren uit naar haar verjaardag – net als kleine meisjes, maar dat heb ik niet gezegd. Ze wilde twee jaar geleden zelfs dat ik een touwtje zou spannen van de deurklink naar haar nieuwe fiets in de schuur. 

Zij nodigde gerust ook nog de postbode uit

Als extravert genoot zij vooral zo van verjaardagen vanwege de visite. Dit betekende dat zij tijdens een verjaardag, het huis vol, gerust ook nog de postbode binnen uitnodigde als die één van de vele felicitatiebrieven kwam brengen. En als ’s avonds de laatste gast was vertrokken, stuiterde ze nog tien minuten door het huis ‘want weet je wat die en die vertelde en wat leuk dat die en die er was, maar ook tante zus en ome zo, die had ik al lang niet meer gezien, en dat m’n hele familie mét aanhang bleef eten én alle kinderen met hun vieze klauwen de lichtblauwe bank bevuilden terwijl ze precies het meest lawaaiige speelgoed hadden gevonden waardoor jij op een gegeven moment naar adem happend boven op bed moest liggen, in drie uur tijd tien jaar ouder geworden, oh wat prachtig wat héb ik genoten!’

Ik gun mijn extraverte vrouw dat corona snel voorbij is. Zitten we alleen nog met die verjaardagen… Maar daar heb ik een oplossing voor bedacht, ik combineer het beste van twee werelden: ik ga in de schuur zitten en span een touwtje naar de woonkamer. 

Lees hier alle columns van Wilfred 

Wilfred schrijft ook regelmatig voor 'Stichting Ruimte voor je relatie', die zich inzet voor duurzame relaties.