Crux: Een kijkje in de keuken van de woningcrisis
Proosten in café Pekky
Marjolein Borgmeier (37) weet niet waar ze het moet zoeken, zien we in de Crux-uitzending over de woningnood: ze moet binnen drie maanden haar huurkamer uit en zoekt een eigen, vaste woning. Nergens lijkt er een plekje te zijn voor deze goedlachse goudsmid in haar geliefde Amsterdam-Noord. En dan ineens...
Meedoen aan tv-opnames kost tijd. Veel tijd. Hij blijft maar draaien, die camera. Je moet dus heel gemotiveerd zijn en de tijd hebben. Geen probleem, vond Marjolein, die mensen graag een kijkje in de keuken van de woningcrisis geeft, en daarmee in haar leven. Een keuken waarin trouwens weinig feestvreugde valt te ontdekken. “Mijn hele leven ligt hier in Amsterdam-Noord. Dat laat je niet zomaar achter. De kerk, de huiskring, vrienden en mijn huiskamer, hier in café Pekky.”
Een bekende
Op deze plek komt Marjolein bijna elke dag wel even. Beetje babbelen met de barman, drankje drinken, en weer door. Noord is thuis. Net als bij dominee Theodoor en zijn gezin, en in de kerk Hoop voor Noord.
En dan ineens... komt Marjolein op tv en kijkt iemand ergens in een ver buitenland naar Crux. “Blijkt het een bekende* te zijn. Haar ouders zoeken nog een fijn iemand voor de bovenverdie- ping.”
Champagne
Een paar belletjes en een keuringsbezoekje later is het bingo. Marjolein staat in juni niet op straat, maar kan voor onbepaalde tijd naar een nieuw optrekje mét uitzicht op water. “Of ik meteen de champagne ontkurkte? Nee, niet eens. Misschien moet het besef nog komen?” Om haar wat te helpen bij dat besef, grijpen we het fotomoment gewoon maar aan voor een toost. We zijn immers de beroerdsten niet. Dus waait dominee Theodoor aan, schenkt barman Aldo de glazen goed vol en klinkt het luidkeels: “Próóst!”
Bij de prijs in
Op Marjolein. Op een gebedsverhoring. Op een betaalbare huur. Op Amsterdam-Noord. “Natuurlijk ben ik oprecht blij. Ik kan dóór met mijn leven, ook al blijf ik dromen van een eigen huisje hier.” Het liefst dan direct – bij de prijs in – met een leuke man erbij, want ook daar blijft ze geduldig naar zoeken. Grinnikend: “Dat is minder urgent, hoor. Je weet dat het bijna onmogelijk is om iets basaals als een woning te vinden, dus een huis was nu echt een eerste levensbehoefte.”
* Die bekende blijkt ook nog eens de zus van uw dienstdoende fotograaf te zijn. Klein wereldje, hè?
Tekst: Maarten Nota
Beeld: Ruben Timman
