De kerst­bood­schap van Gert-Jan Segers: hoe kleine momenten het verschil kunnen maken

Newton schreef het beroemde lied ‘Amazing Grace’, omdat dat het enige was wat hem nog kon redden. “Moet ik nu prediker van het evangelie worden, of mag ik politicus in het Lagerhuis blijven?” vroeg Wilberforce. “Ga de strijd aan, Wilber, doe wat je kunt! Grijp de slavenhandelaren, bevrijd de slaven!”

Het zou de jarenlange inzet van Wilberforce’s politieke leven worden. En wat met een nachtelijk gesprek tussen twee mannen begon, eindigde in een nieuwe morgen voor honderdduizenden geknechte kinderen van God.

Zo is er nu ergens een jonge vrouw in Gods grote wereld die knielt voor het Kerstkind

Ooit overdacht Dietrich Bonhoeffer zijn tijd, de donkerste uren in de geschiedenis van zijn geliefde Duitsland. Hij zat aan zijn bureau in zijn studeerkamer aan de Marienburger Allee in Berlijn en realiseerde zich dat nietsdoen tegen het kwaad van het nazisme geen optie meer was. Een intiem moment in de stilte, dat ertoe leidde dat wij zijn naam nog steeds met eer en dankbaarheid noemen.

Ooit nam Corrie ten Boom zich in haar hart voor dat wraak en bitterheid niet het antwoord op wreedheid waren. Ze stond oog in oog met haar oude kampbeul en vergaf hem. Moed die miljoenen mensen diep heeft geraakt.

Ooit besloot Nelson Mandela in de kerker op het eiland waar hij achttien jaar gevangenzat, dat als hij zou vrijkomen, hij niet meer de strijdbijl zou oppakken. Dat hij zou werken aan verzoening. Vrede.

Zo buigt zich nu ergens op een zolderkamer in een uitgeleefd studentenhuis een jonge, gelovige student over een Inleiding Filosofie. Ooit zal die student een boek schrijven dat de Richard Dawkins van straks aan het twijfelen brengt.

Zo is er nu ergens een jonge vrouw in Gods grote wereld die knielt voor het kerstkind, belooft te doen wat God van haar vraagt. Ooit zal ze een vredestichter van jewelste worden.

Zoals er ooit een klein kwetsbaar Kindje in een voederbak lag om na 33 jaar en na drie van de donkerste dagen in de geschiedenis van de mensheid een heel nieuw begin te maken. Ons eeuwige hoop te geven.

Zoals in een hemelse concertzaal nu een engelenkoor opnieuw de kelen schraapt. Om straks de tranen van onze wangen af te zingen.