De nieuwe Little Women is klassiek en modern tegelijk

De grap is natuurlijk dat het onzin is: de film waar deze scène in voorkomt, Little Women, gaat zelf over de beslommeringen van vier zussen. Meg, Jo, Beth en Amy groeien ten tijde van de Amerikaanse Burgeroorlog samen op in een idyllisch huis in het noordoosten van de VS. Ze kibbelen, doen spelletjes, helpen hun moeder, flirten met de knappe overbuurjongen – heel gewoon allemaal, maar zeker niet saai.

Meeslepend

Little Women, onlangs genomineerd voor zes Oscars, is alweer de zevende verfilming van de gelijknamige roman van Louisa May Alcott uit 1868 (in Nederland uitgegeven als Onder moeders vleugels). Het boek heb ik zelf nooit gelezen, maar ik hoor er al mijn hele leven over – eerst van mijn moeder en zussen, later van mijn vrouw, en inmiddels ook van mijn dochter. Nu ik deze nieuwe film heb gezien, begrijp ik eindelijk hun enthousiasme: wat een mooi, meeslepend verhaal inderdaad.

Voegt de nieuwe bewerking iets toe aan al die eerdere versies? Jawel, subliem acteerwerk en fraaie beelden, maar ik denk nog wel meer. Regisseur en scenarist Greta Gerwig, die eerder de geweldige highschoolfilm Lady Bird maakte, blijft trouw aan het boek, maar heeft een paar eigenzinnige wijzigingen aangebracht. Ze vertelt niet chronologisch, maar springt voortdurend heen en weer in de tijd, waardoor de gebeurtenissen een bitterzoete ondertoon krijgen, die de vluchtigheid van alles benadrukt.

• Lees ook: ‘Hors normes’: feelgoodfilm over autisme van de makers van 'Intouchables'

Feministisch

Daarnaast heeft Gerwig subtiel wat elementen uit het leven van schrijfster Alcott in het verhaal verweven, inclusief een dubbelzinnig slot dat misschien niet alle fans van het boek zal bekoren, maar dat de feministisch ingestelde Alcott zeker recht doet. Deze keuzes maken de nieuwe versie van Little Women klassiek en modern tegelijk – heel knap gedaan.

Bekijk de trailer van ‘Little Women’