Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Waarom overkomt mij dit?

Jaap Bressers liep op 21-jarige leeftijd een dwarslaesie op na een duik in zee. Vanuit zijn rolstoel houdt hij nu toespraken, om mensen te inspireren anders naar de tegenslagen in hun leven te kijken, voorbij de vraag: Waarom overkomt mij dit?

Deel:

Een tijdje geleden schreef ik een blogpost over Mark Pollock, een Ierse motivational speaker die naast dat hij blind is ook nog een dwarslaesie opliep. Ik mocht hem via Skype interviewen. Recentelijk kwam ik Jaap Bressers tegen, die net als Mark Pollock, een motivational speaker is. Maar dan een Nederlander. Jaap brak net als Mark Pollock zijn nek op 21-jarige leeftijd, doordat hij een duik nam in de zee en met zijn hoofd op een zandbank landde. Met een hoge dwarslaesie tot gevolg. Ik was uiteraard heel benieuwd hoe hij aankijkt tegen zijn lot en hoe hij omgaat met de tegenslag die hij op zijn pad kreeg. 

Waarom gebeurt mij dit?

In ons gesprek vertelde hij: ‘Ik merk dat iedereen met tegenslag de ruimte nodig heeft om dat te verwerken. De ruimte om kwaad te zijn, boos, gefrustreerd, verdrietig. Het zijn allemaal gevoelens die mij bepaald niet vreemd zijn. Ik vond het zo oneerlijk dat dit mij moest overkomen.’ Ik herkende mezelf in zijn woorden, want ook ik heb mijn boze periodes gehad. 

Na een tijdje ebde de vraag: Waarom gebeurt mij dit? weg bij Jaap en kwam de vraag: Wat kan ik wel? naar boven drijven. Ik vond dat een interessante en veel constructievere vraag dan: Waarom? Je kunt je soms zo makkelijk vastbijten in die frustrerende waaromvraag waar je simpelweg toch geen antwoord op gaat krijgen. Het heeft geen zin om je energie te verspillen aan vragen, waarvan de antwoorden – als die er überhaupt al zouden zijn – je niet verder gaan helpen. Ik denk als je dat kunt loslaten, je veerkrachtig bent. Jaap vertelde me dat hij zich veel meer ging richten op vragen als: Wat kan ik vandaag doen? en: Wat ligt er in mijn invloedssfeer? 

Wat als?

Jaap creëerde een mantra voor zichzelf: Je kunt niet kiezen wat je overkomt, maar wel hoe je daar vervolgens op reageert! Jaap: 'De angel van het verleden kan je zo makkelijk vastzuigen in negatieve gevoelens en voor je het weet, ben je een gevangene van je eigen bitterheid over wat er is gebeurd.’ Ik betrapte mezelf ook op dit soort gedachtes. Wat als de dokter mij naar het ziekenhuis had gestuurd voor verder onderzoek in plaats van terug naar huis met een doe-het-wat-rustiger-aan-advies? Wat als ik gezonder had geleefd? Wat als er een CT-scan was gemaakt toen ik door de ambulance werd opgehaald bij een tankstation in Tiel, nadat ik verward mijn vrouw had gebeld? Wat als ze in het ziekenhuis de tumor hadden ontdekt, in plaats van dat ze mij de diagnose gaven dat ik last had gehad van hyperventilatie? 

Wat als? Dan was ik niet in coma geraakt. Maar weet je, je schiet helemaal niets op met deze vragen. Ze frustreren me alleen maar en maken me vooral verdrietig. Wanneer ik me richt op vragen als: Wat kan ik nog wel?, Wat wil ik nog bereiken in dit leven? en Welke stap kan ik nu zetten in de richting van mijn doelen?, dan krijg ik hoop! Het zijn zoveel constructievere vragen dan: Wat als? en Waarom gebeurt dit?

Richten op de toekomst

Ook Jaap herkende dat. ‘Ik moest mijn energie op mijn toekomst gaan richten in plaats van op mijn verleden. Die omslag was helend voor mij en hielp me. Ik stelde mijzelf vragen als: Wat vind ik belangrijk?, Waar wil ik mijn energie in steken? Ik kan mij nog mijn eerste frikandel speciaal herinneren!’ 

Een frikandel speciaal? Ja, je kunt van de kleine dingen in het leven ook gewoon een feestje maken en dat deed Jaap! De meest stomme en basale dingen kunnen dan weer belangrijk voor je worden. Jaap was vroeger een man vol ambitie. Hij had een topbaan met een dikke leaseauto voor ogen. Na zijn studie bedrijfskunde aan de Universiteit van Tilburg zou hij de carrièreladder eens even goed gaan beklimmen. Het snelle zakelijke leven bij een grote multinational lag in het verschiet. Een man vol ambitie. Net als ik. 

Jaap: ‘Ik heb moeten leren om de dingen veel kleiner te maken. Ik had voor mijn ongeluk geen tijd en ruimte voor familie of zelfreflectie. Wat is dat waard? Ik begon mijzelf af te vragen: Wat is wezenlijk belangrijk voor me? Je kan wel een grote bankrekening hebben maar maakt dat nu zo gelukkig? Ik kan nu oprecht zeggen: ik wil met niemand ruilen, ook al doet mijn lichaam niet meer wat het moet doen. Zo krijgen we allemaal onze uitdagingen.’

Het podium

Ik was uiteraard ook heel benieuwd hoe Jaap tegen God aankeek. Was hij boos op God? Hij vertelt: ‘Eerst wel, maar ik ben daar wel iets anders over gaan denken. We zijn allemaal met elkaar verbonden. Het draait om ’samen’. Heel veel mensen zijn eenzaam en staan niet in verbinding met de ander. Deze coronaperiode maakt dat alleen nog maar duidelijker. Als je alle geloven op een rijtje zet, dan draait het voor mij vooral om eenheid, liefde, geluk en omzien naar elkaar. Dat is zo bijzonder. Samen zijn we één.' 

'Bij toeval ontstond mijn carrière als motivational speaker. Het begon met ton-praten, een gekke traditie in Brabant. Een soort stand-up comedy, waarbij je op een ton ging staan om grappen te tappen. Ik deed mee en dat ging best wel goed! Ik heb nooit geambieerd om op een podium te staan, maar toen ik er eenmaal stond, voelde het als thuiskomen. Ik maakte wel veel grappen over mijn situatie, maar was niet bezig met een podium. Ik noem mijzelf weleens ‘de eerste sit down-comedian’. 

Veerkracht

Ik zoek in mijn shows altijd naar humor die opbouwt, die iets teweegbrengt. Mensen stimuleren, dat is wat ik wil. Hoe vaak ik voor een groep sta? Ik heb het beperkt tot 3 keer per week. Ik wil het met aandacht blijven doen. En ook nog tijd hebben voor mijn gezin. En of er nou twaalf of tweeduizend man in de zaal zitten, dat maakt mij niet zoveel uit.’ 

'Ik heb een heel team om me heen verzameld. Mijn oom rijdt me altijd en ik heb mensen die mijn boekingen regelen en dergelijke. Ik ben hier totaal niet voor opgeleid. Ik had nooit gedacht dat ik dit zou doen. Sommige mensen hebben een groot plan en moeten dat loslaten als het leven een andere weg met ze gaat. Dan moeten we opeens leren kijken naar wat er wel mogelijk is. Ik zou manager worden bij de Rabobank of Unilever ofzo. Succesvol zijn in dit leven. En nu laat ik dat veel meer los. Niet meer van 'zo moet het gebeuren'. Ik beweeg nu veel meer mee met wat er gebeurt. Dat is veerkracht!’ 

Jaaps advies voor mensen die moeilijke dingen meemaken, is: ‘Als er iets moeilijks gebeurt, kun je oneindig vast komen te zitten in wat er niet meer kan. En daar moet je uit zien te breken door jezelf te forceren om te kijken naar: Wat kan wel? Ook al denk je dat er iets niet meer kan, misschien is het alternatief wel heel verrassend en ligt er iets heel moois op je te wachten! En bedenk altijd: je bent goed genoeg. Als je kijkt naar wat er wel kan dan zou je je nog wel eens kunnen verbazen over wat er mogelijk is!’

Foto: Zout Fotografie

Geschreven door

Jurjen van Houwelingen

--:--