Navigatie overslaan
Sluit je aan
Frankenstein, filmrecensie.
© WW Entertainment

Del Toro’s film Frankenstein raakt diep: een parabel over schuld, genade en men­se­lijk­heid

Filmrecensie

gisteren · 17:03| Leestijd:2 min

Update: vandaag · 11:32

Weinig romans werden zo vaak bewerkt als de griezelklassieker Frankenstein van Mary Shelley, uit 1818. Het aantal films en series waarin het monster uit dit boek wordt opgevoerd, loopt in de honderden. Was er dan echt weer een nieuwe verfilming nodig?

Het nogal lugubere verhaal zal de meesten min of meer bekend zijn. Wetenschapper Victor Frankenstein heeft het hoog in de bol en wil proberen zelf leven te creëren. Met opgegraven lichaamsdelen bouwt hij een mensachtig wezen, dat hij met behulp van elektriciteit tot leven weet te wekken. Frankenstein schrikt echter van zijn eigen schepsel en stuurt het weg, de wereld in. Daar wordt het monster al snel gevreesd en opgejaagd.

De nieuwste Frankensteinfilm is gemaakt door de Mexicaanse cineast Guillermo del Toro, bekend van duistere sprookjesfilms als Pan’s Labyrinth en The Shape of Water. In tegenstelling tot haast alle eerdere bewerkingen, blijft deze versie opvallend trouw aan de roman – dus ja, in die zin is de film wel een aanwinst. Del Toro roept bovendien al zijn hele carrière dat dit zijn lievelingsverhaal is, en zijn enthousiasme spat werkelijk van het scherm.



De film heeft iets weg van een gotische opera, vol prachtige decors, extravagante kostuums, barokke muziek, lekker uitbundig acteerwerk – en ja, ook behoorlijk wat bloed. Het blijft een griezelverhaal, ongeschikt voor jonge en gevoelige kijkers.

Toch is dit zeker geen domme, platte horror, maar eerder een grimmige parabel. Het oorspronkelijke boek bevat al veel Bijbelse thema’s en symboliek, en daar doet de katholiek opgevoede Del Toro nog een flinke schep bovenop. Zijn monster lijkt zo weggelopen uit het klassieke gedicht Paradise Lost, afwisselend verwijzend naar Adam, Lucifer en Christus. Eerder werd Frankenstein vaak uitgelegd als een waarschuwing tegen ontsporende wetenschap, maar Del Toro is vooral geïnteresseerd in moraal. Hij zet zonden als hoogmoed en wraak nadrukkelijk af tegen deugden als nederigheid en vergeving. Juist in zo’n pikzwarte context vallen de lichtpuntjes des te meer op.

Meer filmrecensies lezen?

Schrijf je in voor de gratis Visie-nieuwsbrief!

Lees onze privacyverklaring.

youtube

De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

Nu in de bioscoop, en vanaf 7 november op Netflix.

Meest gelezen

Lees ook

Schrijf je hier in voor de Visie-nieuwsbrief

Als christelijke gids willen we je helpen om te leven met God. We brengen je persoonlijke verhalen, verdiepende thema’s, christelijk nieuws en mediatips. In onze wekelijkse nieuwsbrief willen we je inspireren om hoopvol te leven en te geloven.

Lees onze privacyverklaring.