Diederik Gommers in 'De Kist': 'Stel mooie dingen niet uit, geniet van elke dag'

“Ik ben gewoon doorgegaan met mijn werk op de intensive care in het Erasmus MC", antwoordt Diederik Gommers op de vraag waar hij na corona gebleven is. "Alleen ben ik geen voorzitter meer van de Nederlandse Vereniging voor Intensive Care, waardoor ik in het OMT zat. Nog steeds steekt er soms iemand een duimpje op als ik naar de supermarkt ga. Maar ik vond het ook nooit een probleem als mensen kritisch waren. Je moet altijd in gesprek blijven.”

BN'er zijn is ook leuk, toch?
“Het is fijn als mensen dankbaar zijn, maar ik deed gewoon mijn werk. Ik kom niet veel meer in de media en bedank zeker altijd voor quizzen. Maar de uitnodiging voor De Kist voelde logisch. Verder houd ik erg van autorijden en risico’s nemen. Dus heb ik thuis gezegd: ‘Als ik voor De gevaarlijkste wegen van de wereld gevraagd word, zeg ik ja.’ En dat gebeurde.”

Denk je weleens aan de dood? 
“Ja, heel vaak. Als hoofd van de intensive care moet ik regelmatig overleggen met de familie van een ernstig zieke patiënt. Wat zou hun dierbare gewild hebben? Die gesprekken ontroeren me en herinneren me eraan hoe belangrijk het is om op tijd over je wensen te praten. Zelf ben ik niet bang voor de dood. Wel hoop ik dat ik echt geleefd heb als het zover is. Stel mooie dingen dus niet uit, maar geniet van elke dag.”

Geloof je in een leven na dit leven?
“Nee, ik ben katholiek opgevoed, maar geloof niet meer. Als ik overlijd, is het afgelopen. Overigens vind ik het mooi als anderen wel kracht uit hun geloof halen. Ik zie het in mijn woonplaats Wijngaarden, waar veel mensen twee keer per zondag naar de kerk gaan. Met hen leef ik respectvol samen. Daarom ga ik op die dag niet de tuin in met mijn elektrische grasmaaier of heggenschaar.”

Wat is het beste boek ooit geschreven?
“Omdat ik sterk geloof in het positieve van mensen, ben ik onder de indruk van De meeste mensen deugen van Rutger Bregman. Mensen die toch verkeerde keuzes maken, hebben vaak heel veel pech gehad in hun leven.”

Je kunt mensen niet alleen dood laten gaan

Wat is je belangrijkste levensles?
“Ik heb geleerd dat niemand zonder andere mensen kan. Ook in ons ziekenhuis waren we tijdens de eerste coronagolf heel bang voor het virus. Familieleden van stervende mensen mochten zelfs niet op de intensive care komen. Daar heb ik achteraf het meest spijt van. In de golven daarna moest dat echt anders, want je kúnt mensen niet alleen dood laten gaan.”

Wat is het mooiste plekje op aarde?
“Dat is de Oosterschelde op een vroege ochtend. Daar ga ik graag zeilen met mijn vrouw. Het is heerlijk om daar ver van je af te kijken, te stoeien met de wind of even te zwemmen in het heldere water. Daar kan ik enorm genieten van de rust en stilte.”