Dominee van Reenen: ‘‘Ik doe mijn kinderen te kort als ik ze een smartphone geef’

Waarom heeft u dit boekje geschreven?

“De smartphone is in de reformatorische gezindte binnengekomen met minder bezinning dan dat we gewend zijn in de lijn van mediagebruik. Over tv en popmuziek hebben we veel beter nagedacht. Daarnaast zie ik de invloed die de smartphone heeft op het leven van catechisanten. Ook al doe je niet direct zondige dingen met de smartphone, dan nog gaat het om ‘leuk’. Ik zie een makkelijkere omgang met popmuziek en jongeren zijn erg bezig met zichzelf en de oppervlakte van het leven.” 

Smartphone vs. internet?

“De smartphone is geïntroduceerd als een opvolger van de telefoon, niet als een kleine computer. Dat is de reden dat het er gemakkelijker is ingeslopen. Het ging in stapjes. Met de komst van internet ging de wereld open, maar het ging allemaal nog sloom. Eerst was er het internet met inbellen dat geld kostte, later kwam de mogelijkheid tot de filter. Die filter is minder mogelijk op de smartphone.”

Is er een weg terug?

“Ik ben niet heel optimistisch. Ik ben blij dat er een stuk bewustwording komt, ook breder in de maatschappij. Maar de mens wil altijd meer. Internet en smartphones zijn zo enorm geïntegreerd in het leven. Elk volgend stapje is niet zo groot, maar beheerst uiteindelijk je hele leven. Dan wordt het zetten van een stap terug moeilijker en moeilijker …” 

Wat zijn de reacties op jouw standpunt?

"Ik merk de laatste twee jaar een groter urgentiebesef rondom mij heen. Toen ik begon met dit geluid te laten horen, verklaarden veel mensen mij voor gek. Nu krijg ik vaker instemmende reacties van medepredikanten en andere mensen uit onze gemeenschap. Er is meer aarzeling bij het smartphonegebruik dan een aantal jaren geleden. Vergelijk het met duurzaamheid. De argumenten landen beter, maar we verbruiken nog steeds méér. Ik geloof niet dat jongeren van twaalf in de positie zijn om goed met een smartphone om te gaan. Een kind heeft nog onvoldoende morele bagage. In onze kringen hoor je vaak over ‘begeleide confrontatie’, maar ouders hebben vaak een aantal tieners en begeleiden kost veel tijd en vooral visie. Dat is voor de meeste ouders helemaal niet haalbaar.”

Maakt dat de kloof tussen de jongeren ‘van de wereld’ en van de kerk niet groter?

“Een kloof maak je niet expres, maar je moet niet meedoen met dingen omdat er anders een kloof zou ontstaan. Het rare van de smartphone is dat je denkt dat de wereld van de jongeren groter wordt, het maakt hun wereld juist kleiner. Zonder smartphone leer je meer nadenken over wat er gebeurt in de wereld. Bovendien heb je meer tijd om je met je naaste te bemoeien.”

Hoe doe jij dat thuis als vader?

“Mijn kinderen zijn nog jong. We hebben een vaste computer met internetverbinding. Als ze later werkstukken moeten maken, kan dat. Oldebroek is een plattelandsdorp en ze zitten op een reformatorische school, dus we hebben geen gesprekken over smartphones of internet. Ik doe mijn kinderen te kort als ik ze een smartphone geef. Dat probeer ik ook te communiceren naar andere ouders: het lijkt of je de kinderen minder geeft, maar zorg dat je kind méér heeft. Dat je gezin een warme plek is, je spelletjes doet en je als ouders tijd en aandacht hebt. ‘Ontneem’ ze niet iets, maar zet er iets voor in de plek. Als ik in de moestuin werk, vind ik het heerlijk als de kinderen om mij heen scharrelen. Dan hebben we het over vogelsoorten en het groeien van de groenten. Dat is het echte leven.”