Een moestuin op wielen: Léon plant groenten in een aanhangwagen

“Mijn vrouw zei: ‘Als we in een huis op wielen wonen, hoort daar ook een tuin op wielen bij. Als we dan ooit dit huis willen verplaatsen, kunnen we ook de tuin meenemen.’ Dus heb ik een oude aanhanger gekocht en laten vullen met tuinaarde, en ben gaan zaaien. Ik had geen idee hoe planten zich ontwikkelden, dus ik ben van alles gaan proberen. Dit is eigenlijk het eerste jaar dat het écht een beetje een succesvol project is. Er groeit nu van alles: tomaten, komkommers, lente-ui, dille, tijm. En goudsbloemen, goed voor de bijtjes. Ook zaai ik alvast boerenkool voor de winter.

Experiment

Als mensen langslopen, kijken ze altijd even: wat groeit daar allemaal? En ja, soms groeit het beter in de volle grond dan in die bak. Maar dat geeft niet, het is ook een experiment: soms werkt iets, soms niet. Ik googel wat, vraag wat aan mijn vader en probeer het opnieuw.

Het geeft me veel energie en ontspanning. ’s Ochtends loop ik vaak al even naar buiten; kijken of de komkommerplant steun nodig heeft, of ik haal bladeren weg. En ik sproei natuurlijk, vooral in droge weken. Ik ben er nooit lang mee bezig – tien minuten, een kwartier – maar het is precies genoeg om tot rust te komen.

Het is zoals het leven is: zaaien, groeien en oogsten

Meer dan een hobby

Tuinieren brengt me dichter bij de grond, letterlijk. En bij mezelf. Het is een hobby geworden, maar eigenlijk is het veel meer dan dat. Het is rust, verbinding, symboliek. Je stopt iets kleins in de grond en een aantal weken later oogst je je eigen eten. Het is zoals het leven is: zaaien, groeien en oogsten. Bovendien kun je het niet afdwingen of controleren, je leert accepteren dat niet alles lukt.

• Modeltreinfanaat Henri: ‘Het is mijn eigen fantasiewereld’

  Modeltreinfanaat Henri: ‘Het is mijn eigen fantasiewereld’

Dode bladeren

De natuur is de natuur, laat die haar werk maar doen. In het begin baalde ik als iets niet groeide, nu kan ik het veel meer loslaten. Er staat bijvoorbeeld een aubergineplant met dode bladeren. Nou ja, die hoort er ook bij. Ik hoef geen perfect systeem. Geen zaaikalender, geen spreadsheet – ik werk vanuit gevoel. Het mag meebewegen, zoals het leven zelf.

Mijn vrouw en ik brengen ook regelmatig spullen naar de kringloop. Minder bezitten geeft letterlijk ruimte. Je houdt meer over, in tijd, maar ook in je hoofd. Daardoor heb je juist de mogelijkheid om te genieten van dit soort kleine dingen – een plantje, een kopje thee buiten. Het is klein, en het is alles.”