Je kinderen níét corrigeren in een (alternatieve) vastenweek: hoe bevalt dat?
5 maart 2025 · 09:54
Update: 5 maart 2025 · 11:58
Een week lang vasten van iets wat je vaak of dolgraag doet: hoe bevalt dat? Visie-redacteur Gert-Jan Schaap neemt de proef op de som in zijn (alternatieve) vastenweek: hij probeert zijn kinderen zeven dagen níét te corrigeren. Wat brengt hij ervan terecht?
Was het een vlaag van zaagselverbijstering? Tijdens een brainstorm voor Visie over de vastentijd bekende ik dat ik het vaak hondsmoeilijk vind om onze kinderen (“waar nodig”) níét continu te corrigeren. Nou, dat moest ik volgens mijn collega’s dan maar eens “een weekje uitproberen”.
Ik heb het geweten.
Wat is gelukt?
Eh, weinig. Het zit – bijvoorbeeld – zó in mijn systeem om “Ssssst!” te sissen als de kinderen weer eens op scheepshoorn-niveau met mij of onderling menen te moeten communiceren. Of er iets van te zeggen als ze wéér te lang douchen, hun schermtijd schromelijk overschrijden, of diagonaal (of bijna ondersteboven) aan tafel ‘zitten’, of elkaar eindeloos vliegen afvangen.
Er is op dit (pijn)punt werk aan de winkel
Wat heeft het opgeleverd?
Eerlijk antwoord? Een hoop frustratie. Op mijn tong bijten bleek ook bijzonder pijnlijk. Die paar keer dat het me zowaar lukte om de kinderen niet te corrigeren, vrat ik mezelf alsnog op (nota bene als niet-kannibaal). Tegenover elke correctie moeten minimaal vier positieve opmerkingen staan, leerde ik van mijn onvolprezen vrouw. Er is op dit (pijn)punt werk aan de winkel.
U praat anders zelf óók veel te hard, hóór!
Wat heb je gemist?
Begrip van mijn kinderen. Voor het mijns inziens onweerlegbare feit dat ik hen nu eenmaal vaak moet corrigeren op die lange weg naar volwassenheid. Al moet ik toegeven dat ik omgekeerd – volkomen terecht – vaak door hen tot de orde moet worden geroepen (zoals: “U praat anders zelf óók veel te hard, hóór!”).
Papa, dank u dat u al de hele dag aardig doet
PS Om niet in mineur te eindigen: op een rustige zaterdag dat het me wél lukte urenlang vrijwel geen ‘correctionele’ opmerkingen te maken, kwam onze jongste dochter (7) naar me toe. “Papa,” zei ze, “dank u dat u al de hele dag aardig doet. Daar ga ik de hele dag nog van genieten.” Mijn vaderhart zwol op van trots. Tijdelijk, maar toch.
Wat denk jij?
Je kind corrigeren: hoe pak jij dat aan?
Meest gelezen
- Martine: ‘Na een paar dagen weet ik het zeker: Mijn kinderliefde is op. De ‘adults only’ camping lonkt’
Column
Martine: ‘Na een paar dagen weet ik het zeker: Mijn kinderliefde is op. De ‘adults only’ camping lonkt’
- Junglepiloten Joost en Anke: 'Het is avontuurlijk, niet romantisch'
De missie van drie gezinnen in de frontlinie van hulpverlening
Junglepiloten Joost en Anke: 'Het is avontuurlijk, niet romantisch'
- Schittert het team van 'Op de spoed' later dit jaar in Carré?
Op de spoed maakt kans op de Gouden Televizier-Ring
Schittert het team van 'Op de spoed' later dit jaar in Carré?
Lees ook
- Eva werd online gechanteerd met naaktfoto’s: ‘Ik kon mezelf niet zien zonder me vies te voelen’
Wil je zien
Eva werd online gechanteerd met naaktfoto’s: ‘Ik kon mezelf niet zien zonder me vies te voelen’
- Leco van Zadelhoff in 'De Kist': ‘Doodgaan is niet het einde’
'De Kist', donderdag 11 september, 20:25 uur NPO 2
Leco van Zadelhoff in 'De Kist': ‘Doodgaan is niet het einde’
- Dít is de opvolger van Tijs in EO-podcast 'De Spindoctors'
Dít is de opvolger van Tijs in EO-podcast 'De Spindoctors'
Schrijf je hier in voor de Visie-nieuwsbrief
Als christelijke gids willen we je helpen om te leven met God. We brengen je persoonlijke verhalen, verdiepende thema’s, christelijk nieuws en mediatips. In onze wekelijkse nieuwsbrief willen we je inspireren om hoopvol te leven en te geloven.
Lees onze privacyverklaring.