Eind­re­dac­teur Dannis Kramers over nieuw EO-programma Een buitengewoon gesprek

1. Waarom wilde je dit programma zo graag maken?

“Een buitengewoon gesprek is gebaseerd op een Frans format. De aflevering met de Franse president Emmanuel Macron raakte me meteen, en het viel me op dat de vragenstellers hun vraag vaak inleidden door iets over zichzelf te vertellen. Zo was er een autistische jongen die eerst begon over zijn eigen opa, omdat hij wist dat Macron is opgegroeid bij zijn oma. Er ontstond een connectie, waardoor Macron en de interviewer vrijwel meteen op hetzelfde niveau zaten. Je leerde de Franse president daardoor op een heel andere manier kennen, en het leverde ontzettend verrassende gesprekken op.”

2. Wat hoop je dat het programma teweegbrengt?

“Precies dat wat me zelf ook zo in het programma aansprak: dat de kijkers niet alleen de bekende gasten, maar ook de vragenstellers leren kennen. Nadat de eerste aflevering met Youp van ’t Hek was uitgezonden, waren er ook wat kritische reacties te horen. Mensen vonden dat het niet genoeg ging over de problemen waar mensen met autisme tegenaan lopen. In april komen de andere afleveringen uit, en leer je gaandeweg de vragenstellers beter kennen.”

3. Wat wilde je als kind worden?

“Ik droomde ervan om rockster of iets dergelijks te worden – iets waarmee ik veel geld en succes zou krijgen. Maar dat was echt een jongensdroom. Op school ging het vooral om de bedrijfseconomische vakken, maar daar was ik niet goed in. Mijn leraar Nederlands, die ook mijn mentor was, zei eens tegen me: ‘Waar jij goed in bent, is verhalen vertellen.’ Toen ben ik journalistiek gaan studeren. Eerst hield ik me vooral met het nieuws bezig, maar dat vond ik te veel over de waan van de dag gaan. Ik wilde graag uitgebreidere tv-programma’s maken.”

4. Wat was de lastigste beslissing uit je carrière?

“Een jaar of tien geleden – ik was uitvoerend producent en dus verantwoordelijk voor alle facetten van een tv-programma – besloot ik even afstand te nemen van de tv-wereld en me af te vragen wat ik nou eigenlijk zo leuk vond aan mijn werk. Ik kwam erachter dat het me echt ging om het maken. Ik wilde met mijn voeten in de klei – de studio of de montage – zitten, en dus besloot ik weer eindredactie te gaan doen.”

5. Volg je je hoofd of je hart?

“Altijd mijn hart. Je weet nooit of iets gaat werken of niet, en mijn levensmotto is dan ook: ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan. Tv-maken is geen wetenschap, je moet echt op je gevoel afgaan, en dan kun je soms ook keihard onderuitgaan.”

6. Wat was je laatste schietgebedje?

“Op mijn bucketlist stond nog altijd de wens om met een parachute uit een vliegtuig te springen. Dat heb ik laatst op Texel gedaan. Toen ik uit dat vliegtuig hing, dacht ik wel even: waarom doe ik dit ook alweer? Maar het is goed gekomen.”

7. Met welke eigenschap heeft God je royaal bedeeld?

“Ik kan heel veel een beetje. Ik maak bijvoorbeeld graag muziek. Ik speel gitaar, drum en een beetje piano. Maar ik ben nergens echt heel goed in. Wel heb ik er veel plezier in, maar die jongensdroom om een rockster te worden, heb ik laten varen.”