Moeder Ellen over haar dochter in de EOdocs 'Mijn ouders zijn gescheiden'
‘Het is zo belangrijk dat kinderen van gescheiden ouders erkenning vinden bij elkaar’
‘Als ik bij mama ben, mis ik papa en als ik bij papa ben, mis ik mama,’ vertelt Julie (10) in een brief aan haar vader in de EOdocs-jeugddocumentaire ‘Mijn ouders zijn gescheiden’. In de documentaire zijn de kinderen van gescheiden ouders aan het woord. Hoe was het voor Julies moeder om de gedachten en worstelingen van haar dochter terug te horen op beeld?
Ellen (44):‘’Ik vind het belangrijk dat Julie kan laten zien hoe het voor haar is dat haar ouders zijn gescheiden. Ik vind de documentaire echt fantastisch. Onze vakantie op de eenoudercamping is ontzettend mooi in beeld gebracht. Ik kreeg tranen in mijn ogen toen ik de beelden terugzag. Hoe Julie en de andere kinderen elkaar hebben gevonden in die vakantie. Dat ze niet alleen zijn in hun situatie. Dat is het fijne aan zo’n eenoudervakantie. De kinderen zijn niet alleen. En wij zijn als ouders ook niet alleen. Het allermooiste vind ik dat je in Mijn ouders zijn gescheiden Julie ziet opbloeien. In het begin is ze nog bescheiden en teruggetrokken. Aan het einde zie je hoe ze aan het feesten is.
Julie is best een gesloten meisje. Dat zie je terug in de documentaire. Julies vader heeft een nieuwe vriendin. Natuurlijk vraag ik haar naar dingen die zij bij papa doet. Maar daar wil ze liever niet over praten. Dat merk je ook in de film. Ze wil niet dat ik verdrietig word en probeert me te beschermen. Terwijl ik altijd tegen haar zeg dat ze alles met mij kan delen. Niks is te gek. Maar tijdens de scheiding ging ik zelf ook door een soort rouwproces. Dat heeft Julie misschien gevoeld bij mij.
Praten over de scheiding
Om haar zo te zien worstelen, vond ik moeilijk en confronterend. De documentaire heeft ons openingen gegeven om wat meer met Julie te praten over dingen die zij moeilijk vindt. Ik was er niet bij als zij werd gefilmd. Met regisseur Milou Gevers hadden we afgesproken dat ik na de filmopnames met Julie besprak of zij dingen had gezegd waar ze achteraf geen goed gevoel over had. Dan kon ik dat doorgeven aan de regisseur en zouden ze die beelden niet gebruiken. Daarom vroeg ik haar na elke filmopname: ‘En, hoe was het gegaan? Kreeg je nog gekke vragen? Zijn er misschien dingen gezegd die achteraf niet zo handig zijn?’ Zo kwamen we in gesprek.
Wat Julie ook enorm geholpen heeft, is een nieuwe vriendschap. Tijdens onze vakantie kreeg ze meteen een vriendinnetje. Ik vind het superfijn voor Julie dat ze een vriendin heeft die hetzelfde heeft meegemaakt als zij. In haar klas is er maar één jongetje van wie de ouders gescheiden zijn. Dat ze nu erkenning vindt bij haar vriendin is heel waardevol.
Eenoudercamping
Een eenoudervakantie is absoluut aan te raden voor gescheiden ouders. De kinderen maken snel contact met andere kinderen en er zijn allemaal andere ouders die ook alleen op vakantie zijn. Het is geen dating-vakantie, je hoeft niet alles samen te doen, maar als je gezelligheid zoekt, is het contact snel gelegd. En het is zo fijn dat de kinderen worden beziggehouden. Dan heb jij ook even een moment voor jezelf. Kan je even zonder kinderen naar de supermarkt.
De film werd getoond in een bioscoop in Tilburg aan basisschoolleerlingen. Julie en Quin (die ook in de documentaire te zien is en met wie Julie bevriend raakt) beantwoordden na afloop vragen van de kinderen. Wat vooral opviel, was dat er maar weinig gesproken wordt over gescheiden ouders. Ook niet op school. Dat vind ik jammer. Veel kinderen weten niet wat scheiden is. Laat het een onderwerp zijn in de klas. Het is niet gek om een kind van gescheiden ouders te zijn. Laten we het er vaker over hebben met z’n allen.
Je bent niet alleen
Mijn zoontje is niet te zien in de documentaire, maar heeft onlangs meegedaan aan een ander project van een bureau dat kinderen van gescheiden ouders helpt. Hij vond het heel fijn om alleen te zitten met andere kinderen die allemaal hetzelfde hebben meegemaakt. Kinderen die ook allemaal in twee huizen wonen. Ze vinden herkenning bij elkaar. Die herkenning is zo belangrijk voor kinderen van gescheiden ouders. Ze zijn niet alleen.’’
EOdocs jeugddocumentaire serie 'Mijn ouders zijn gescheiden'
Hoe ga je om met de scheiding van je ouders? Deze vraag staat centraal in het tweede seizoen van de EOdocs jeugddocumentaire serie ‘Mijn ouders zijn gescheiden’. Deze vier korte documentaires ‘Zomer zonder jou’, ‘Boos Enzo’, Roco & Noï en ‘Kleine baas’ laten op een unieke manier zien welke impact het heeft als je ouders uit elkaar gaan en met welke problemen kinderen achterblijven. Want móet je blij zijn voor je vader als hij een nieuwe vriendin heeft? Wat moet je doen als verdriet zich omzet in woede? En hoe praat je met je ouders over de pijn die je diep van binnen voelt?
EOdocs ‘Mijn ouders zijn gescheiden’ is een idee van EOdocs en is tot stand gekomen in samenwerking met Cerutti Film en De Coproducent.
Bekijk hier de documentaire terug
Zomer zonder jou (regie: Milou Gevers)
Julie (10) gaat kamperen met haar broertje en haar moeder, maar ze ziet er tegenop. Het is een vakantie zonder haar vader en ze mist hem erg. Haar ouders zijn nu echt gescheiden en ze moet erg wennen aan deze nieuwe realiteit. Maar Julie blijkt niet de enige; op de eenoudercamping in Frankrijk hebben alle kinderen dezelfde ervaring. Haar nieuwe vakantievrienden helpen Julie om de scheiding door een nieuwe bril te bekijken.
Lees ook over:
Nieuw boek 'Je hoeft het niet alleen te doen' voor en door kinderen met gescheiden ouders
Geschreven door
Judit van Dijk-Besters
