Evelien trouwde met haar vakantieliefde

Eind september 2017 wacht Evelien met een ingepakte koffer op Schiphol. De groep van een christelijke reisorganisatie verzamelt zich. “Ik was net klaar met mijn studie en echt aan vakantie toe. Mijn moeder bracht me op het idee om met een georganiseerde reis naar Madeira te gaan. Een vriendin ging ook mee, dus het zou sowieso gezellig worden. Op Schiphol ontmoette ik de groep en schudde ik Mark de hand. Toen had ik nog geen flauw vermoeden van onze toekomst samen.”  

‘Ik kreeg het gevoel dat ik hem een knuffel moest geven’

Madeira staat bekend als ‘bloemeneiland’, maar als Evelien daar aankomt zijn veel bloemen al uitgebloeid. “Dat viel een beetje tegen,” lacht ze. “Maar desondanks heb ik zeker van het prachtige groene eiland genoten. Met de groep deden we veel activiteiten; we voeren in catamarans op zee, wandelden door de bergen waar we veel waterstroompjes tegenkwamen, namen een proefles duiken en kwamen veel stadjes tegen waarover de gids van alles vertelde. Na een paar dagen zat ik met Mark achterin het bakje van een jeep. Ik kreeg het gevoel dat ik hem een knuffel moest geven, dat vond ik raar. Ik gaf hem dan ook geen knuffel, maar ik vond het wel gezellig met hem.”

Appen

Op een avond zit Evelien met een aantal mensen op het balkon. Mark is er ook bij. “Ik appte naar Mark: ‘Vind je het leuk hier?’ Hij antwoordde dat het beneden leuker was en dat we samen ertussenuit konden sneaken. Hij stond op en liep weg. Nog geen minuut later ontving ik een foto van de lobby. Ik zei tegen de groep dat ik even naar het toilet ging en onderweg naar de lobby stuurde ik mijn vriendin een appje dat ik met Mark weg was. Met zijn tweeën wandelden we een heel stuk over de promenade, genietend van het uitzicht op zee en een schitterende sterrenhemel. We raakten in gesprek.”

‘Onze gesprekken gingen steeds dieper’

De twee lovebirds zoeken elkaar steeds vaker op. “Ik weet nog dat ik ging duiken en hij dat niet wilde. Toch kwam hij voor mij met de taxi naar de duikplek om foto’s te maken, daar moest ik van grinniken. Ook weet ik nog dat ik zeeziek werd van het varen met de catamaran. Mark zei tegen mijn vriendin dat zij met de groep mee kon gaan en dat hij wel bij mij zou blijven. We hadden ook steeds diepere gesprekken. We spraken over hoe we in het leven staan, over dingen thuis, over hoeveel zwemdiploma’s hij wel niet heeft en over het geloof; hij komt uit de PKN en ik uit de gereformeerd vrijgemaakte kerk, maar dit leek meer op elkaar dan we dachten. Mijn vriendin vond het trouwens helemaal niet erg dat Mark en ik af en toe met zijn tweeën waren of dat we met zijn drieën iets gingen doen, ze was juist enorm blij voor mij.”

Een relatie

“We discussiëren nog steeds over wanneer onze relatie officieel werd. Hij heeft me eigenlijk nooit gevraagd om zijn vriendin te worden. Wel spraken we uit dat we elkaar na de vakantie ook wilden zien in Nederland. De laatste dag op Madeira zei hij dat zijn zwager dat weekend erop zijn verjaardag zou vieren. Gekscherend vroeg hij of ik mee wilde. In de flow van de vakantie zei ik: ‘is goed’. Eenmaal op Schiphol kwamen zijn ouders Mark ophalen en stelde hij me voor als zijn vriendin. Dat vond ik spannend, maar zijn ouders waren heel hartelijk en we dronken meteen een kop koffie met elkaar. Eenmaal thuis vertelde ik zelf ook direct dat ik een leuke man had ontmoet. Iedereen reageerde, gelukkig, heel positief. En de volgende dag ging ik al naar Mark toe, voor de verjaardag van zijn zwager.”

Lange-afstandsrelatie

Evelien en Mark reizen elk weekend naar elkaar toe. “Mark woonde in Zevenhuizen en ik in Hardenberg, dat ligt 175 kilometer uit elkaar. We hadden een lange-afstandsrelatie, maar zagen elkaar gelukkig bijna alle weekenden die volgden. Ik leerde Mark op deze manier al snel goed kennen als een attente, lieve man. Achteraf gezien denk ik dat God ons echt in alles heeft geleid, het had zo moeten zijn. Toch waren er ook zeker moeilijke momenten. Als ik zondagavond voor mijn werk naar huis moest, was dat soms lastig. Of als ik hem doordeweeks eventjes wilde zien of knuffelen, kon dat niet.”

‘Verhuist hij naar mij of ik naar hem?’

“Al vrij snel had Mark zoiets van: ik wil met je trouwen. Ik raakte niet meteen in paniek, maar wilde onze relatie nog iets langer de tijd geven. Minstens een jaar. In de tussentijd dacht ik na: verhuist hij naar mij of ik naar hem? We namen allebei de woonplaats van de ander goed in ons op en stelden onszelf vragen zoals: kan ik hier leven? Kan ik mijn familie, vrienden en werk achterlaten? Ik werk in de zorg, daar is overal werk in te vinden, zeiden velen. Mark werkt als logistiek medewerker bij een transportbedrijf in de Haven, daar is hier minder werk in te vinden, dus was het logischer dat ik naar hem zou gaan. Mark wist echter dat we acht jaar in leeftijd verschillen, zijn vriendengroep zit in een andere levensfase en wij komen daar altijd een stap achteraan. Uiteindelijk kwam Mark naar me toe en zei hij: ‘Ik denk dat jij hier in het Westen ondersneeuwt, dus ik verhuis naar jou.”

Zomerbruiloft

Op een zomerse dag in 2019 trouwden Evelien en Mark voor de wet in een groene tuin van een oud boeren hotel-restaurant. En in de avond genoten ze van een kerkdienst en het feest met alle genodigden. “Ondertussen zijn we al bijna een jaar gelukkig getrouwd en hebben we een kinderwens die onze reiswensen overstemt. Het is allemaal zo bijzonder gelopen… ik ging niet op vakantie naar Madeira met de insteek een man te vinden, het overkwam me en dat was best heftig, want daarna veranderde er veel in mijn leven. Maar het was vooral ook een heel mooi avontuur en daar ben ik God enorm dankbaar voor.”

Foto: Dianne de Goeijen Fotografie

Lees ook: 'Wiljanne en vriendinnen trouwden alle drie met hun vakantieliefde'