Filmrecensie: 'Chevalier'

Ondanks veel tegenwerking ontwikkelde Saint-George zich tot een virtuoos schermer, danser en violist, en viel hij al jong op aan het Franse hof. Na zijn opleiding werd hij geridderd door koningin Marie Antoinette en verwierf hij internationale roem als componist en dirigent.

Een fascinerend figuur kortom, maar na zijn dood werd hij min of meer vergeten. Dat moet te wijten zijn aan de racistische cultuur onder Napoleon, die ertoe leidde dat mensen van kleur actief uit de geschiedenisboeken werden geweerd. Goede zaak dus dat er nu een film over hem is gemaakt: de Amerikaanse productie Chevalier, te zien op diverse streamingsites. Omdat Saint-George zo’n veelbewogen leven leidde, besloten de makers vooral in te zoomen op één verhaallijn: zijn gedoemde affaire met een adellijke Française. Best begrijpelijk, want een romance doet het altijd goed, maar toch ook een beetje jammer. Wie Wikipedia erop naslaat (en dit is echt zo’n film die daartoe uitnodigt) ontdekt dat er nog veel meer te vertellen valt. Zo leidde Saint-George na de Franse Revolutie een leger vol zwarte soldaten, wat klinkt als een filmverhaal op zich.

Maar vooruit, wat wel wordt getoond, is ook interessant en lijkt historisch bovendien aardig te kloppen. Al is alles wel gedrenkt in een vrij royale Hollywoodsaus. Neem de openingsscène, waarin Saint-George een vioolstrijd aangaat met tijdgenoot Mozart – volgens sommige bronnen was er inderdaad enige rivaliteit tussen die twee, maar of zo’n smeuïg voorval ooit plaatsvond?

Al met al is Chevalier een onderhoudende, visueel mooi verzorgde film, waarin Saint-George prima wordt geïntroduceerd. Maar er is zeker plek voor nog een film; een iets completer en diepgaander portret.