Ga naar submenu Ga naar zoekveld

“Gelovige mensen zijn leuker”

Frénk van der Linden in ‘Adieu God?’

Journalist Frénk van der Linden groeide op in een katholiek gezin in de Bollenstreek. Hoewel hij als kind al niet in God geloofde, is geloof toch een groot thema in zijn leven gebleven. Tijs van den Brink spreekt in ‘Adieu God?’ met hem over Taizé, de liefde, het leven en Jezus.

Deel:

Al op jonge leeftijd maakt Journalist Frénk van der Linden een aantal heftige dingen mee. Zijn moeder verlaat het gezin voor een andere man, zijn halfbroertje wordt doodgereden en hij maakt een ernstig treinongeluk mee op weg naar de oecumenische geloofsgemeenschap Taizé. Hoewel hij zich niet kan herinneren dat hij ooit echt in God geloofd heeft, besluit hij pas in Taizé dat hij niets meer van God wil verwachten: “Ik zocht Hem uit wanhoop. Op momenten in mijn leven dat ik pijn had – toen ik scheidde bijvoorbeeld – zocht ik actiever dan op andere momenten. Dit was ook zo’n moment. Ik tastte in het duister en het bleef duister.”

Lezen en reizen
De echte genadeklap voor zijn geloof komt pas daarna, wanneer hij journalistiek gaat studeren: “Niemand moet journalistiek gaan studeren, want dan loop je toch wel het risico dat je God verliest. Op de School voor Journalistiek ging ik veel meer lezen en reizen. Vanaf het moment dat ik mijn werkelijke vragen ging stellen en anderen vragen begon te stellen is het echt gestopt.”

Streng in de leer
Frénk is zijn geloof echt kwijt, maar wordt verliefd op een christelijk meisje. Lineke - kleindochter van één van de oprichters van de Evangelische Omroep - is niet alleen mooi, maar ook streng in de leer. “Dat betekende dat wij in de 3 jaar dat wij verkering hadden het bed niet mochten delen. Ik hield van haar, ik had het ervoor over, ik heb er nog steeds geen spijt van.”

Verkapte wraak
Frénk trouwt met Lineke, maar de frustratie over de verkeringsperiode werpt nog een schaduw over het huwelijk. Na twaalf jaar loopt het huwelijk op de klippen. “Als je op de toppen van vitaliteit bent als jonge jongen dan wil je vrijen met de vrouw van wie je houdt. Ik had er veel pijn van dat dat niet kon, en ik werd daar boos over. In de jaren daarna hebben we hele harde discussies gehad over godsdienst. Ik denk dat ik toen op haar ziel ben gaan staan, dat had ik niet moeten doen. Het was verkapte wraak. Het is zeker een bijdrage geweest aan onze scheiding, misschien wel de belangrijkste.”

Leukere mensen
Hoewel Frénk een tijd boos is over de onvrijheid die het geloof van Lineke met zich mee brengt, heeft dat geloof hem ook veel gebracht. “Het geloof van Lineke heeft mij ook dingen geleerd. Die dingen maken nog steeds deel uit van de manier waarop ik leef, wat mijn ethiek is en hoe ik mijn vak wil uitoefenen. (…) Ik durf wel te stellen dat gelovigen gemiddeld leukere mensen zijn. Ze denken vaker na over ethiek en ze zijn er gemiddeld vaker mee bezig een poging te ondernemen goed te leven. Ik heb christenen onder mijn beste vrienden.”

Bekijk hier het hele gesprek tussen Tijs van den Brink en Frénk van der Linden.

Kijk hier de uitzending terug op NPO Start

--:--