'Gods liefde redde ons huwelijk'

“Mijn leven is heel druk. Ik heb twee zoons van tien en zestien jaar, een eigen bedrijf en mijn man heeft een huidziekte waardoor hij soms weken in bed ligt. Het is lastig om dit op anderen over te brengen, maar het voelt dan alsof het gezin en de zaak op mij leunen. Een paar jaar terug zat ik er helemaal doorheen, ik was klaar met zorgen. Het leven draaide alleen om anderen. Daarnaast voelde ik me, ondanks mijn huwelijk, eenzaam. Ik had geen liefde meer voor mijn man, met wie ik sinds mijn achttiende ben getrouwd.”

Mijn huis voelde als gevangenis

“Elke dag liep ik op eieren. Dan had ik de behoefte om te knuffelen, maar doordat de huid van mijn zieke man dan open lag, had ik geen fysiek contact. Ik wilde weg uit mijn huis, het voelde als een gevangenis. Ik zat nog liever onder de brug, dan thuis. Op het internet zocht ik naar wat God in de Bijbel zegt over scheiden. Maar ik vond niets en liet het, uit bescherming voor mijn gezin, rusten. Maar mijn man, Pieter, kwam erachter dat ik informatie over scheiden zocht. Hij was zo gekwetst dat hij recht in mijn gezicht zei dat ik dan maar meteen moest gaan. Ik heb direct mijn spullen gepakt en het gezin verlaten.”

Was hij helemaal gek geworden?

“Mijn man en ik hebben een bedrijf en werken elke dag samen. Toen ik zelf een chalet had geregeld om te wonen, moest ik alsnog elke dag met mijn man samenwerken. We zeiden geen woord tegen elkaar. Communicatie verliep via WhatsApp of de mail. Maar middenin onze overlevingsstrijd, kreeg ik plotseling een belletje van Pieter. Hij liet zich in de gemeente dopen en vroeg of ik daarbij aanwezig wilde zijn. Was hij helemaal gek geworden? Net in deze periode liet hij zich dopen en ik moest er naast staan als zijn trouwe echtgenoot? Toch ben ik naar zijn doop gegaan en dit zorgde voor een grote omkeer in onze relatie. Pieter ervaarde zoveel liefde van God dat hij mij op dat moment los kon laten. Het beklemmende gevoel was weg en ik was zo opgelucht. We konden eindelijk weer normaal met elkaar praten. Ik durfde zelfs te vragen of ik op zijn bruiloft mocht komen, als hij opnieuw ging trouwen.”

De mediator stuurde ons weg

“We hadden een afspraak bij onze mediator, want we stonden op het punt om te scheiden. Maar ze stuurde ons weg. Ze voelde dat we niet moesten scheiden, maar beter in therapie konden gaan. Uit verwarring begon ik te lachen en we zijn verslagen weggegaan. Het heeft een paar dagen geduurd, voordat ik besefte wat er was gebeurd. Toen dat besef er was, heb ik me volledig aan God overgegeven. Ik heb tot Hem gebeden en gesmeekt of ik de liefde voor mijn man terug kon krijgen. Ik vroeg om kracht, zodat ik voor het gezin kon zorgen. Maar ik wilde wel dat mijn man, persoonlijk vroeg of ik bij hem terug wilde komen. Dit gebeurde de volgende dag! Op dat moment hebben we besloten samen verder te vechten. Natuurlijk heb ik soms nog dagen waarop ik er klaar mee ben, maar Pieter en ik zijn 17,5 jaar getrouwd en al 21 jaar samen. En hij is sinds een jaar vrijwel niet meer ziek geweest. Gods liefde redde ons huwelijk. Alle dingen zijn mogelijk voor hij of zij die gelooft.”

Tekst: Lisanne Doff