Het geloof van een tuinman (en waarom jij dat ook wil)
Mensen met groene vingers. Redacteur Christianne heeft veel bewondering voor hen. Wat kan ze van hen leren? En wat heeft dat met Pasen te maken?
Ik weet weinig van tuinieren. Met geluk houd ik mijn kamerplanten in leven, maar daar blijft het dan ook bij. Soms zijn mijn vingers blauw van inkt of paars van kou, maar groen zullen ze nooit worden. Des te groter is mijn bewondering voor mensen die dagenlang in kluiten aarde staan te wroeten. Waar zij eerst degene zijn met zwarte knieën en vieze handen, zijn ze maanden later degene met een bloeiende tuin en een hele voorraad radijsjes, tijm of aardbeien.
Vierkante meters aan beloftes
Misschien ben ik gewoon te ongelovig om goed te kunnen zijn in tuinieren. Als ik een zaadje plant in een potje en er lijkt wekenlang niets te gebeuren, dan vind ik het moeilijk om te blijven geloven dat er echt iets uit dat beetje aarde zal komen. Waar ik alleen maar een stuk grond zie, zien tuinmannen en -vrouwen een hele hoop vierkante meters aan mogelijkheden en beloftes. Vol geloof kijken ze naar de aarde en gaan ermee aan de slag.
Leeg is leeg
In de Bijbel staat ook iets over een tuinman. Jezus is op dat moment net overleden en in een graf gelegd. Maria (iemand die Jezus goed kende) gaat twee dagen later naar dat graf toe. Tot haar grote schrik blijkt het graf leeg te zijn. En Maria? Zij is misschien een beetje zoals ik met een stuk aarde: ze ziet niet meer dan het is. Ze ziet een leeg graf en leeg is leeg voor Maria. Weg is weg. Ze begint dikke tranen te huilen, haar ogen nog troebeler dan ze al waren.
Waarom ze huilt
En door die tranen heen, schijnt ineens iets wits. Twee engelen in witte kleren zitten in het graf. ‘Waarom huil je?’, vragen ze haar. ‘Ze hebben mijn Heer weggehaald en ik weet niet waar ze hem hebben neergelegd’, zegt Maria. Dan hoort ze iets achter zich. Ze kijkt over haar schouder en ziet daar de tuinman. Ook hij vraagt haar waarom ze huilt en hij vraagt wie ze zoekt. Misschien kan hij mee helpen zoeken? Misschien weet hij waarom het graf leeg is?
Sommige mensen vinden geloven in God iets voor blinde mensen, die hun ogen sluiten voor de ellende in de wereld.
Blind
Dat is ook waar Maria op hoopt. ‘Als u hem hebt weggehaald, vertel me dan waar u hem hebt neergelegd, dan kan ik hem meenemen.’ Nog steeds ziet Maria alleen maar wat er is. Een tuinman, een leeg graf. Sommige mensen vinden geloven in God iets voor blinde mensen, die hun ogen sluiten voor de ellende in de wereld. In het geval van Maria maakt juist haar ongeloof haar blind. Wat ze namelijk niet ziet, is dat het graf niet leeg is, maar vol met hoop. Wat ze niet ziet is dat die tuinman achter haar geen tuinman is, maar degene die ze zoekt.
Voorbij de tranen
Pas wanneer Jezus haar bij haar naam noemt, herkent ze hem. Zo nodigt deze Tuinman Maria uit om voorbij haar tranen te kijken. Om verder te kijken dan de leegte van het graf en de oppervlakte van haar aannames. Dan blijkt dat daarachter zoveel meer ligt dan ze ooit had kunnen geloven. Jezus is niet weg en Hij is zelfs niet dood, Hij is vlak voor haar en Hij leeft. Niets is wat het lijkt. Tuinmannen weten dat allang.
Ook jij
Die ene Tuinman nodigt ook jou uit om vol geloof naar de aarde te kijken. Ook al is er misschien vooral verdriet en leegte in jouw leven of in de wereld: durf je te geloven dat er meer is dan je ziet? Dat er iets anders groeit? Dat dood geen dood is, maar het begin van nieuw leven? Dat uit hopeloze stukjes droge grond appelbomen en klaprozen en sperziebonen kunnen groeien? En durf je te geloven dat ook jij op je knieën mag vallen om te wroeten in deze aarde tot er iets moois uit groeit?
Je hoeft niet zoveel van tuinieren te weten. Je hoeft alleen die ene Tuinman een beetje te leren kennen. Dan gaat de wereld voor je open.
Geschreven door
Christianne Scholtens
