Het orakel dat Marktplaats heet

We moeten een oude woonunit opkalefateren. Dus we kopen een bad in Putten bij een lieve senior en z’n twee dochters. Ik stap in klustenue met m’n haar op standje ochtendgloren uit m’n busje, maar ik zie gelijk dat ze me ergens van herkennen. “Misschien van Nederland Zingt of zo?”

Een katholiek boomerstel uit Kampen wil ons hun oude keuken slijten. Dus toetsenist Henk Doest en ik kiezen een regenachtige dag uit, halen een karretje op en beuken ‘m eruit. Ondertussen kletsen we honderduit over de toestand in Nederland met de ex-eigenaren, die ons op allerlei manieren proberen te assisteren.

Nadat we alle foto’s hebben gekeken van de hele familie, inclusief schoonzoon uit Egypte, gaan we richting de berehap en saté in De Oase: het café, de snackbar én het zalencentrum van Zalk. Daar worden we hartelijk ontvangen door de eigenaren die tien jaar geleden al profeteerden dat ik nog eens terug zou komen.

Het orakel Marktplaats leidt ons ook nog naar een badmeubel uit een villawijk in Zeist. Dan nog een inbouwkast eruit slopen in Austerlitz, geholpen door een zenuwachtige Amsterdamse. Ze kijkt er nogal van op dat ik mezelf identificeer als christen. “Dat is zo fundamentalistisch!” Waarop ik zeg: “Nou, ik vind de tijdgeest veel intoleranter dan menig christen die ik ken!” Ze snapt m’n punt, want ze ervaart haar neurotische, hyper-woke omgeving niet bepaald als ontspannend.

Al rijdend en onderhandelend komen we ook in Heerhugowaard. Een kachel. Dan nog Den Haag: een bedstee-bed voor dochter Evita, van een vrouw met een poedeltje. En we kletsen wel een uur over Zapp en film in Weesp met filmacademiedocenten en hun kinderen die ons hun bed verkopen. Uiteindelijk vinden we ook nog een bankuitbreiding die precies bij ons setje past – gewoon op straat in Amsterdam.

Nu op naar Zalk om hier soep van te maken in die keet van ons! Weet je wat we daags na de verhuizing boven onze voordeur hangen? Een bordje met de tekst: “Bless this Mess”.