Het unieke universum van regisseur Wes Anderson
11 maart 2021 · 10:45
Update: 19 november 2024 · 16:45
Wordt James Bond straks een collega van Mickey Mouse? Als het aan Disney ligt wel. Het bedrijf nam eerder al filmmaatschappijen als Pixar, Marvel, LucasFilm en Fox over, en schijnt nu z’n zinnen te hebben gezet op MGM, de studio achter geheim agent 007.
Je vraagt je af hoeveel concurrenten er ten slotte overblijven, maar voor de thuiskijker is Disneys heerszucht niet per se slecht nieuws. Zo werd onlangs een groot deel van de catalogus van Fox – ruim 300 films en series – toegevoegd aan Disney+. (Waarmee de streamingapp trouwens minder gezinsvriendelijk werd: veel van die titels hebben een 16+-keuring. Al kan daar wel een kinderslot op.)
Favoriete toevoeging
Het nieuwe aanbod bevat genoeg interessants, maar laat ik me voor nu beperken tot mijn favoriete toevoeging: maar liefst zes films van de Amerikaanse regisseur Wes Anderson. In chronologische volgorde: Rushmore, The Royal Tenenbaums, The Life Aquatic with Steve Zissou, The Darjeeling Limited, The Grand Budapest Hotel en animatiefilm Isle of Dogs.
Weinig filmmakers hebben zo’n eigen signatuur als Anderson. Zijn beelden herken je meteen: uiterst gestileerd, symmetrisch, vol pastelkleuren en retrodesign. Elke film is een klein, kunstmatig universum vol onderkoelde personages, droogkomische dialogen en absurdistische wendingen. Je moet ervan houden, sommige kijkers kunnen er niets mee. In Hollywood is Anderson sowieso erg geliefd: zelfs voor piepkleine bijrolletjes staan de sterren in de rij.
Tragikomedie ‘The Royal Tenenbaums’
De ene Anderson-film is sterker dan de andere, maar alle genoemde titels zijn aan te bevelen. Het best vind ik zelf nog altijd The Royal Tenenbaums uit 2001, een literair verpakte tragikomedie over een welgesteld gezin in New York, met drie hoogbegaafde kinderen en een onuitstaanbare pater familias (geweldige rol van Gene Hackman). De film behandelt heftige thema’s als verwaarlozing, verslaving en suïcide, maar doet dat met zo veel ironische humor, dat de toon steeds vrij luchtig blijft.
Bekijk de trailer
De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.
Toestemmingen aanpassenLet wel, ironie is bij Anderson geen cynisme of nihilisme. De verteller neemt het leed van zijn personages serieus, en gunt ze bijna altijd een happy end. De decors en plots mogen artificieel zijn, de emoties zijn echt.
Meest gelezen
- Column Elbert: 'Wat haalt papa toch allemaal uit op tv?'
Elbert over alle kinderprogramma's die zijn gezin kijkt
Column Elbert: 'Wat haalt papa toch allemaal uit op tv?'
- Bernice Klein verloor bij een brand vier broertjes
‘Een van m’n zussen riep: ‘Jezus, red onze broertjes!’’
Bernice Klein verloor bij een brand vier broertjes
- Rachel Rosier zoekt naar antwoorden in de Gazaoorlog: 'Wie is goed, wie is fout?'
'Het graf van Rachel': 6 mei om 22.20 uur bij de EO op NPO 2.
Rachel Rosier zoekt naar antwoorden in de Gazaoorlog: 'Wie is goed, wie is fout?'
Lees ook
- Moeder en dochter onder één dak: 'Als ik aan het werk ben, vouwt mijn moeder de was op'
Hoe is het om samen met je moeder te wonen?
Moeder en dochter onder één dak: 'Als ik aan het werk ben, vouwt mijn moeder de was op'
- Het weekend van Anne-Mar Zwart
Presentatrice Anne-Mar Zwart over haar weekend
Het weekend van Anne-Mar Zwart
- Moeder en dochter onder één dak: 'We zijn bij elkaar, maar niet op een kleffe manier’
Hoe is het om samen met je moeder te wonen?
Moeder en dochter onder één dak: 'We zijn bij elkaar, maar niet op een kleffe manier’
Schrijf je hier in voor de Visie-nieuwsbrief
Als christelijke gids willen we je helpen om te leven met God. We brengen je persoonlijke verhalen, verdiepende thema’s, christelijk nieuws en mediatips. In onze wekelijkse nieuwsbrief willen we je inspireren om hoopvol te leven en te geloven.
Lees onze privacyverklaring.
