"Hiermee laat ik zien dat door Jezus alles anders is"

"Ik wilde mezelf testen of ik het écht leuk bleef vinden. Door een jaar te wachten, heb ik er steeds goed over na kunnen denken. Een tatoeage heb je tenslotte de rest van je leven bij je. Ik heb in dat jaar geen moment getwijfeld..."

"Ja, ik weet dat sommige christenen vinden dat het niet kan," vervolgt Janine (30). "Maar er staat ook dat je je baard niet mag afscheren. Dat doen we toch ook gewoon? Ik zie er geen kwaad in. Voor mij zijn mijn tatoeages juist heel mooi: ze zijn persoonlijk en symbolisch."

Persoonlijk en symbolisch, leg eens uit?
"Voordat ik tot geloof in Jezus kwam, was het 't allemaal net niet. Ik had op zich een goed leven, maar kende niet echt vreugde, had weinig zelfdiscipline, voelde onvrede... Sinds Jezus in mijn leven is, is alles echt anders geworden. Ik heb een doel. Er is vrede, vreugde. God geeft me alles wat het leven mooi en goed maakt."

"Daarom heb ik als eerste Galaten 5 laten tatoeëren. Iedere ochtend zie ik het en realiseer ik me dat mijn leven veranderd is door Jezus. En ik vind het mooi. Ik zie het als investering en sieraad."

Eerst één en nu...
"Ik heb nu drie tatoeages. De eerste was de tekst uit Galaten 5. De grote kersenbloesemboom is mijn tweede. Deze bloesem is prachtig, maar bloeit maar heel kort. Daarna komen de vruchten aan de boom. Ik zie dit ook in het leven: het kan zo snel voorbij zijn, er is zoveel gebrokenheid. Deze boom helpt mij om te genieten van het goede wat er is, ook al is maar kort. En om te vertrouwen op God, die de vrucht geeft.

Psalm 1 dat gelovigen als bomen zijn: sterk en stevig geworteld in God.

Mijn derde tatoeage is de tekst I have decided to follow Jesus. Voor mij is Jezus hé belangrijke keerpunt , door hem is alles veranderd."

Hoe ben je tot geloof gekomen?
"Vanuit vroeger thuis heb ik het geloof wel meegekregen. Maar ik deed er niets mee. Nadat ik klaar was met studeren, vond ik een baan. Klinkt mooi, maar het ging helemaal niet lekker met me. Ik had juist het gevoel dat alles tegenzat, voelde me somber. Een oud huisgenootje vroeg me mee de stad in, naar de kroeg. Daar waren 'toevallig' ook meiden van haar kerk bij. Ik vond het super gezellig en zag hen vaker Toen vroegen we of ik een keer mee wilde naar de kerk... Daar heb ik Jezus leren kennen. Je kunt dus eigenlijk zeggen dat ik door de kroeg ben thuisgekomen," zegt Janine lachend.

Heb je nog een tip voor anderen?
"Ik wilde eigenlijk altijd al een tatoeage, maar ik wilde geen los tekentje of figuurtje zonder diepere betekenis. Daarom ben ik zo blij dat ik het pas echt gedaan heb na mijn bekering. Nu wist ik het! Mijn tip is dan ook: denk er heel goed over na! Neem een jaar, of twee, de tijd om te kijken of je het echt wilt. En oja, denk ook na over de plek. Bij mij is het alleen zichtbaar voor mezelf, in de spiegel. Dat scheelt natuurlijk ook in het aantal reacties wat je krijgt."

Janine blijft graag anoniem. De foto's zijn wel van haar. Naam en contactgevens zijn bij de redactie bekend.

• Wat zegt de bijbel eigenlijk over tatoeages? Kijk hier.