Minister Hugo de Jonge in 'Adieu God?'

Toch heeft hij nooit overwogen het geloof van zijn vader af te zweren. Ook niet in de periode dat de CDA-politicus een blowende en spijbelende puber was. “Ik was een ingewikkelde puber. Kind van de dominee zijn is niet altijd leuk. Je leeft in een soort glazen huis, er wordt op je gelet. Als we kattenkwaad uithaalden dan werd ik er altijd uit gepikt. “Jou ken ik, jij bent de zoon van de dominee!’”

Moeilijk verhaal

Hugo heeft meer met God de Vader dan met Jezus de Zoon. “Het sterven van Jezus voor onze zonden heb ik altijd een moeilijk verhaal gevonden. Hij neemt onze zonden op zich als verzoening tussen God en mensen? Dit vind ik niet zo heel makkelijk te begrijpen. Waarom zou het per se nodig zijn dat Jezus daarvoor moest sterven? Dat had God ook op een andere manier tot stand kunnen brengen."

Verschil

Voor Hugo is God geen poppenspeler die achter de schermen aan de touwtjes van de mensheid trekt. Zijn geloof inspireert hem juist om verschil te maken in het leven van anderen. Hij ziet het als een opdracht om het lot ten goede te helpen keren.

Bidden

“Ik vind het moeilijk voor te stellen dat God niet bestaat. Het is een basisgevoel van vertrouwen dat er een God is die je ziet, die naar je omkijkt en die bij je is op het moment dat je het op eigen kracht niet redt. Ik kan bijvoorbeeld erg opzien tegen nieuwe dingen. Voor het eerst actief zijn als wethouder, een eerste debat. Ik kan tegen alle grote nieuwe stappen opzien. Maar daar bid ik dan voor. Ik bid elke dag, ik bid voor mijn kinderen, voor  Mireille en voor vergeving voor de dingen die ik niet goed heb gedaan.”

• Kijk hier 'Adieu God?' met Hugo de Jonge