'Ik heb 4 kinderen met autisme'

“Onze kinderen zijn 18, 12, 11 en 9 jaar oud. Ze hebben behoefte aan structuur en regelmaat. In de decembermaand vol prikkels staat het eten bijvoorbeeld elke dag op tijd klaar. Maar dankzij hun reguliere IQ zijn ze redelijk flexibel.

Vier stappen vooruit

We zijn er 24/7 voor hen. Ik ben de stabiele factor en heb ervoor gekozen om thuis te werken. Ik moet vier stappen vooruitdenken en plannen, zodat alles volgens schema verloopt. Mijn leven vergelijk ik vaak met een goochelaar die bordjes draaiend houdt op stokjes. Als ik niet snel genoeg ben, valt het bordje te pletter. Dan moet ik de zooi opruimen en ondertussen de andere bordjes draaiend houden.

Einzelgängers

Sociale omgang is voor onze kinderen lastig. Ze zijn een beetje einzelgängers. Alles wat ze doen, wordt afgewogen. Ze beoefenen individualistische sporten, zoals zwemmen en tafeltennis. En hobby’s in kleine groepen en een rustige omgeving. Mijn dochter probeerde judo uit, maar het aanraken en dragen van judokleding bracht zoveel stress met zich mee. Dan moet je knopen doorhakken.

Oordeel alsjeblieft niet

Buitenstaanders zeggen weleens: “Ga lekker een avondje uit!”. Maar als de oppas het anders doet dan ik, moet ik het de volgende dag bezuren. Dan is uitgaan niet meer leuk. De kinderen raken op die manier dwars, omdat ze in de war zijn. Daarom blijf ik graag thuis. Oordeel alsjeblieft niet. Ik voel me soms ontzettend bezwaard, omdat ik moe ben van het uitleggen. Het is lastig om in andermans keuken te kijken. Sommige mensen verdiepen zich niet in onze situatie. Dat is pijnlijk en daar word ik altijd heel verdrietig van.

Eigenwaarde

Zonder geloof hadden we het hoofd niet boven water gehouden. Dat kan ik vol overtuiging zeggen. Het geloof is leidend in ons leven, we betrekken het overal bij. We willen bovenal onze kinderen eigenwaarde bijbrengen, zodat zij zichzelf zien zoals God hen ziet. Je kunt een beperking hebben, maar je bent in de eerste plaats mens en je bent waardevol. We hebben in God altijd een gesprekspartner. We mogen af en toe even ontzettend tegen Hem klagen of heel hard bij Hem uithuilen, zonder dat we iets uit hoeven te leggen. Dan ervaar ik dat ik kracht krijg voor de nieuwe dag.

Elke dag heeft genoeg

Ik zie de toekomst met zorg tegemoet. Toekomstplannen maak ik eigenlijk niet meer, omdat ik niet weet hoe het zal gaan. We doen ons best de kinderen zo breed mogelijk op te voeden. Hopelijk houden ze zich straks zelfstandig staande in de maatschappij. De kinderen blijven afhankelijk van zorg en het is maar de vraag of die zorg er blijft. Ik weet niet of wij in staat zijn om hen zo op te voeden dat zij in staat zijn om een fatsoenlijke relatie of huwelijk op te bouwen. Daar denk ik niet te veel over na, want elke dag heeft genoeg voor zich in petto.

Geniet vooral

Het is zwaar, dat is een feit. Maar er zijn ook veel leuke dingen! Juist bij kinderen met autisme. Omdat ze dingen letterlijk nemen, kunnen ze ontzettend grappig en bijdehand zijn. Die humor is zeker in ons gezin uitgegroeid tot een overlevingsmechanisme. Er zijn nog steeds mooie dagen en daar genieten we dubbel van. Ik leer uit onze situatie: geniet vooral van het leven. Mooie momenten zijn zo belangrijk voor zwarte dagen.

Autisme een probleem? Kimke, die zelf autisme heeft, vindt van niet. Lees hier een interview met haar. "Ik bén autistisch. Ik 'heb' het niet, dit is gewoon mijn persoonlijkheid, wie ik ben."