"Ik vond het 'Onzevader' saai"

Glenn de Randamie groeit op in een hervormd gezin in ’t Harde. Als kind gaat hij graag mee naar de kerk en wil hij zelfs dominee worden. Hoewel het kerkbezoek later steeds meer een verplichting wordt en de dominee plaats maakt voor muziek, blijft religie hem wel boeien: “Ik blijf het interessant vinden wat geloof met mensen doet en wat voor uitwerking het op mijzelf heeft.” In 2006 begint hij aan de studie religiewetenschappen. Hij stopt echter al snel weer met studeren om zich volledig op zijn muziek te kunnen richten.

Eigen invulling
Glenn heeft de God uit zijn jeugd vaarwel gezegd, daar is zijn eigen visie op God voor in de plaats gekomen: “Hij lijkt nog wel op Hem, maar het is veel vrijer. Het is niet meer de veroordelende God. Ik kon meer met de God uit het Nieuwe Testament, met Jezus eigenlijk. Daarin zag ik veel meer liefde. Ik had ook moeite met het woord ‘God’, aan de andere kant, je moet het een naam geven. Ik heb mijn hele eigen invulling daaraan gegeven.” Die invulling uit hij in zijn eigen Onzevader:

“Ik vond het Onzevader eigenlijk een beetje saai”, zegt hij lachend. “Jezus heeft ons het Onzevader geleerd, maar dat is bijna 2000 jaar terug. Dus ik dacht, dan wil ik mijn eigen gebed. Hoe zou ik dat zelf invullen?”

Beste maatje
Het zelfgeschreven Onzevader is niet het enige gesprek dat Glenn met God heeft. Vroeger ging hij vaak naar de Dominicanenkerk in Zwolle om te bidden en te mediteren. Tegenwoordig bidt hij nog steeds regelmatig: “Ik heb altijd een vriendschappelijke band met God gehad. Ik praat met God alsof het mijn vriendin is, of mijn vrouw of mijn beste maatje."

Het hele gesprek tussen Tijs van den Brink en Glenn de Randamie zien? Bekijk de aflevering van ‘Adieu God?’ terug via NPO Start: