Ga naar submenu Ga naar zoekveld

"Ik zong over genade terwijl ik maskers op had"

Kees Kraayenoord vertelt zijn verhaal bij EO live

"Van binnen ging ik kapot, terwijl ik naar buiten toe mijn praise-face op had." Met die zin opent Kees Kraayenoord zijn autobiografie 'Backstage'. In EO Live op NPO Radio 5 was de bekende worshipzanger en voorganger te gast om te vertellen over zijn boek en zijn leven.

Deel:

Voor een buitenstaander lijkt het leven van Kees succesvol: veel optreden, volle zalen en een gelukkig huwelijk. Maar in zijn boek ‘Backstage’ beschrijft worshipzanger en voorganger Kees Kraayenoord dat het plaatje niet zo mooi was als het leek. "Van binnen was ik failliet." In het boek spaart Kees zichzelf niet. Hij vertelt over zijn gevecht met God, zijn onzekerheden, zijn geheimen en zijn faalangst die door zijn hele leven heen speelt.

Bekering op schoolkamp
In zijn boek gaat hij terug naar zijn jeugd. Als jong jochie valt hij in slaap met de Statenvertaling van zijn ouders in zijn armen geklemd. De juffrouw heeft gezegd dat Jezus het Woord van God is en Kees wil heel dicht bij Jezus zijn. In zijn tienerjaren is hij er niet meer zo mee bezig. Hij is is een moeilijke puber, maakt grove grappen over Jezus en God en bezoekt concerten van metalbands. Dat verandert als hij met de Mavo op schoolkamp gaat. Samen met een aantal klasgenoten heeft Kees huisarrest. Terwijl alle anderen ergens heen gaan zitten hij en zijn vrienden te kaarten in hun huisje. Eén van de jongens zet muziek op van de christelijke metalband Stryper. Snoeiharde muziek, maar wel van jongens die in Jezus geloven en hem willen volgen en daarover zingen. Als er een liedje voorbij komt dat hem diep in zijn ziel raakt, komt Kees daar ter plekke tot geloof... "Vanaf dat moment was ik bekeerd. Dat zei ik ook tegen de anderen. Nadat ik eerst heel hard werd uitgelachen zei een klasgenootje: Volgens mij is het waar. Mijn moeder is ook wedergeboren en volgens mij is dat bij Kees ook zo. Ik zie het aan zijn ogen. Toen dacht ik: God is wel heel lekker bezig!" Kees laat er geen gras over groeien en stapt meteen naar de directeur van de school, meneer Lokhorst: "Over een paar weken is er een Paaswijding en die wil ik wel doen. Spreken en zingen. En dat mocht ook! Later vertelde één van de kinderen van directeur Lokhorst dat hij thuis had verteld over mijn bekering en dat ze met het gezin van voor mij hadden gebeden. Ik heb zoveel aan die man gehad!"

Meerdere maskers
Jarenlang leeft Kees zijn leven als zanger en aanbiddingsleider. Als hij met zijn gezin naar het midden van Nederland verhuist, terwijl hij druk is met toeren en de opnames van een album in Amerika, raakt hij ontworteld. "Ik leefde in een soort machine, de machine Kees Kraayenoord. Alles moest dóórlopen, maar ik wist het even niet meer. Ik kreeg sms-jes van een leuke meid en dat werd een soort geheim voor mijn vrouw. En de Kees Kraayenoord machine draaide door. Tot een moment dat ik door m’n knieën zakte tijdens een optreden. Ik kreeg een paniekaanval en mensenangst en kroop weg in een hele donkere kast en werd daar later gevonden. Dat was een soort keerpunt. Ik moest leren dat ik de genade waar ik jarenlang over zong ook zelf nodig had."

tekst: Sytze Braaksma

--:--