Jaaroverzicht: we hebben God zien opstaan in 2018
We kijken terug op 2018: het jaar dat de kerk eens durfde opstaan. En God zag dat het goed was, gelooft Alain.
We dachten zelf dat we stervende waren, en inderdaad, daar had je de centrale bureaus voor statistieken die dat beeld bevestigden. Minder kerkleden, minder kerkelijke betrokkenheid, minder religieuze stellingname in ons land.
Maar toen kreeg je Yvonne Zonderop die ons van buitenaf mededeelde dat religie hip is, en een blijvertje. Haar boek steunde op jarenlang (veld)onderzoek en werd op onverwachte plekken heel goed ontvangen. Ik ging een seculiere generatie weer Bijbelverhalen vertellen en die landden goed. Gerko schreef voorbij de dood van God. We durven zelfs weer de lofzang aan op de eeuwenoude liturgie. Lazarus plaatst blogs met de titel ‘Terug naar de kerk‘. God stond weer op.
Ik bedoel echter iets anders als ik zeg dat de kerk in 2018 eens durfde opstaan.
Dan heb ik het over sociale gerechtigheid.
Ontwaak, gij die slaapt en sta op uit de dood…
Rikko Voorberg staat op een rare bus tegen de wind in te prediken. Dat is mijn eerste associatie met het begrip ‘sociale gerechtigheid’. Gerelateerde zoekopdrachten: geenstijl buspech griekenland siddert.
Rikko Voorberg staat op, sowieso al jarenlang, om elke ochtend de eerste te zijn die een Bijbel openslaat, ons voor te lezen en ook nog eens op een mooie manier heilige teksten en de onheilige actualiteit aan elkaar te koppelen. Nu al een Lazarus-monument, iets om heel erg trots op te zijn. Een collega voor wie ik bewondering voel, en altijd ook plaatsvervangende eenzaamheid. ‘De stem van een, die roept in de woestijn: Bereidt de weg des Heren, maakt recht zijn paden’.
Dit jaar kwamen er barstjes in die eenzaamheid, want Godzijdank, de kerk stond óók op.
…en Christus zal over u lichten
Natuurlijk doel ik dan op het kerkasiel. Vroeger had je altijd al de Rikko’s en de andere ‘linksbuitens’ van de kerk en de politiek. Wij maakten met symbolische acties, boze opinies en -nou, vooral met symbolische acties en boze opinies, dus- wat maatschappelijke herrie om het niet-werkende asielbeleid te bekritiseren. In de kerk werd dan gebeden voor al die asielzoekers, nu het winter werd, en of het hart van onze bestuurders de warmte van Christus zou mogen weerspiegelen. In Den Haag zouden de politici ‘Ja, dus?’ zeggen, en de kerkleiders zouden bedremmeld, maar machteloos nog een laatste brief naar het NRC Handelsblad sturen. Voor de bühne.
Nu de kerken leegstromen, groeit de daadkracht van diezelfde kerken omgekeerd evenredig. Wij zijn het leukst als we klein zijn. Wie had dat nog eens gedacht, zeg, dat de PKN als enorm instituut zou durven kiezen voor zo’n stunt als het kerkasiel? Lazarus was (en is) erbij, het is de kerk op haar mooist.
Hiermee wil ik de PKN van harte feliciteren. Net als de Vrijgemaakte kerk in Katwijk waar het allemaal begon, de later aangesloten kerkgenootschappen en de vele lokale ‘dissidente’ leden van onze coalitiepartijen. Ik bid dat we Hayarpi en haar gezin snel mogen feliciteren met de zo vurig gehoopte uitkomst – en daarna ons land met een beter functionerend asielsysteem.
Zo wekt u, zo trekt u als broeder Gods Zoon…
Ja, wie had nou kunnen voorspellen dat ik in het ‘Lazarus christelijk jaaroverzicht 2018’ zou beginnen met de PKN als hoogtepunt. Zeker in het jaar dat een Britse prins en prinses heel de wereld lieten snoepen van een mooie preek. Bisschop Curry stond op een bruiloft vanuit een verscheurd Amerika in een verscheurd Engeland, voor een verscheurde wereld te vertellen over wat volgens hem de liefde van Christus kon zijn voor de hele wereld. In vele opzichten een heel mooi schouwspel. Christus stond op en flirtte via de livestream van een royal wedding met de halve geseculariseerde wereld.
‘Behold, he cometh with clouds; and every eye shall see him.’
…eer Hij u als rechter komt richten.
2018 was verder het jaar waarin alle aloude armetierige patronen nog eens dunnetjes werden herhaald.
1. De christelijke wortels van het land worden nog altijd opzichtig gekaapt door de guurrechtse vleugel van onze politiek. Er is nog steeds geen hond die erin trapt, maar Knevel en Van den Brink raken maar niet moe van het gesprek met de Thierry’s. Heerlijk concept is dat: je zet er een excuus-christenpoliticus naast en je mag je als grevangeliër eindeloos vergapen aan de jonge halfgod van de alt-right. Hou op, schei uit.
Dames en heren, Forum v Democratie.
(Theo hiddema in hp de tijd)
(Via @laAckxtra ) pic.twitter.com/JcqsGa4VBB
— Alain Verheij (@AlainVerheij) December 20, 2018
Trouwens, over de transformerende kracht van Jezus gesproken. Christin Asia Bibi kreeg nota bene de PVV zover dat ze begonnen te pleiten vóór asielvergunningen. Op de homepage van hun website. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
2. Homofobe christenen zijn homofoob. 2018 was het jaar dat Civitas Christiana, een soort katholieke variant op alt-right, posters tegen homo’s maakte. Spontaan vergat het Reformatorisch Dagblad dat het katholieken haat (want het haat homoseksualiteit nog erger, dat is nu eenmaal hoe het is) en plaatste de advertenties door. Dat ze ook een ander geluid plaatsten maakte aan het eind van de dag weinig goed: too little, too late. Jammer, katholiek splintergroepje, jammer, reformatorisch splinterkrantje. Maar ook jammer, grote PKN. Want dit laffe gedoe ga ik heus niet vergeten in m’n jaaroverzicht.
3. De rooms-katholieken komen er weer niet uit. Onze eigen kardinaal Eijk schreef een boze brief. Ik geloof dat hij de enige in Nederland is die paus Franciscus stom vindt. Ook wil hij dat een protestantse man niet samen met z’n katholieke vrouw naar de kerk mag voor ’n hostie. En heeft hij niks met homo’s. Bedankt, Eijk. Verder wilde bisschop de Korte eigenlijk meedoen aan het kerkasiel, maar durfde toch maar niet. Verder weer veel misbruik in de kranten. Dit was niet het jaar van de Moederkerk. Volgend jaar beter, zusters en broeders.
Psssst
– Genomineerd voor de ‘Beter Van Niet‘ award: Klaas Dijkhoff en kardinaal Eijk voor hun ‘publieke aanvaringen‘ en die gast die zijn ziektekiemen het evangelie wilde gaan brengen aan vrijwillig van de buitenwereld geïsoleerde eilandbewoners.
– Maria Magdalena kreeg eindelijk haar eigen film. Verdiend.
– Nico ter Linden overleed. Het verhaal zal verdergaan. In dankbaarheid voor zijn geestelijke erfenis.
– Huub Oosterhuis kreeg een tribute-cd en -concert… Van zijn eigen dochter!
– Series over religie in de Volkskrant, bij Nieuwsuur en bovendien: Kijken in de Ziel!
– Lazarus staat op uw televisie! Sinds december. Yes!
Foto boven: ANP, KOEN VAN WEEL
Rikko Voorberg (R), voorzitter van de stichting We Gaan Ze Halen, staat de aanwezigen te woord. Leden van de actiegroep vertrekken met auto’s en een omgebouwde stadsbus naar Griekenland. Het doel is om asielzoekers richting Nederland te brengen. Aanleiding zijn de in hun ogen onmenselijke omstandigheden in het land.
Geschreven door
Alain Verheij