Jellie Brouwer presenteert al twintig jaar 'Kunststof'

Radio Kunststof (NTR) viert deze week zijn twintigjarig bestaan. Een kunst- en cultuurprogramma waarin een gast na een lang, diepgravend interview een persoonlijke leus op een badkamertegel achterlaat. Een portret van Jellie Brouwer, een van de presentatoren van het eerste uur.

“Twintig jaar geleden was deze vorm van slow radio echt nieuw," vertelt Jellie Brouwer over het ontstaan van Kunststof. "Wat deed zo’n programma op Radio 1, toch eigenlijk de nieuws- en sportzender? Maar het is ons gelukt om dat publiek te boeien door interessante gasten uit te nodigen, steeds te beginnen met een prikkelende openingsvraag en meteen die tegel ter sprake te brengen. Wat zou daar straks op komen te staan?”

Wat wilde je als kind worden?
“In de wachtkamer van de dokter fluisterde ik mijn moeder in het oor: ‘Wat zouden al die mensen hebben?’ Waarop zij terugfluisterde: ‘Misschien moet jij maar maatschappelijk werkster worden.’ Later vroeg ik haar ooit hoe ik nieuwslezer kon worden. Ze had geen idee, maar mijn vroege interesses hebben me best ver gebracht.”

Met welke eigenschap heeft God je royaal bedeeld?
“Met relativeringsvermogen. Als er narigheid op mijn pad komt, kan ik die heel vaak ‘kleiner’ maken. Zo verschoof Kunststof helaas naar een later tijdstip, maar ook daar konden we toch een goed programma blijven maken. Ik geniet van nieuwe mogelijkheden, zoals de podcast, waarmee we een jongere doelgroep bereiken.”

Wat is je favoriete Bijbelverhaal?
“Als kind was ik dol op de Bijbel, vooral op mijn kinderbijbel. Het mooie is dat je als kind niet echt wordt ‘gespaard’. De Bijbel staat vol gruwelijke verhalen, waarvan ik altijd smulde. Wat leefde ik mee met de vrouw van Lot, die in een zoutpilaar veranderde, en met Abraham, die Isaak bijna moest offeren.”

De wereld van kunst en cultuur is doordrenkt van Bijbelverhalen

Wat betekenen deze verhalen nu voor je?
“Ik ben als kind gereformeerd-synodaal opgevoed. Zelf heb ik me daarna nooit bij een kerk aangesloten, maar wat je als kind hebt meegekregen, raak je nooit meer kwijt," vertelt Jellie Brouwer. "Daar ben ik heel blij mee, omdat de wereld van kunst en cultuur doordrenkt is van die verhalen.”

Met wie zou je wel een dagje willen ruilen?
“Soms ontmoet ik heel zelfgenoegzame mannen, die alles denken te weten en eindeloos over zichzelf kunnen praten. Ik vind ze heel irritant, maar uit pure nieuwsgierigheid zou ik wel een dagje willen ervaren hoe het is om zo’n man te zijn.”

Wat zou je zelf op je tegel schrijven?
“‘Verbeeld je maar (n)iets.’ Het mooie van het leven – en het maken van radio – is verbeeldingskracht. Je kunt je van alles voorstellen bij mensen en hun verhalen. Tegelijkertijd moet je je niets verbeelden, want je leven kan zo afgelopen zijn. Het troostte me als kind dat mijn vroeg overleden vader en zusje samen in de hemel waren. De stelligheid is er niet meer, maar ik ben niet bang voor de dood en dat heeft vast iets met mijn jeugd te maken.”

Beeld: NTR/Lilian van Rooij