Joël Boertjens publiceert boek 'Sta op!'

Wat het doorbreken van polarisatie te maken heeft met de ontmoeting tussen een Joodse evangelist en een Ethiopische kamerling?
Boertjens: “Wat mij altijd al raakte, is dat een charismatische evangelist als Filippus door God zelf van de massa naar een eenling werd geleid. Een buitenlander, welteverstaan. Ik heb stukken van klassieke schrijvers uit de oudheid bestudeerd en kwam daarbij verscheidene teksten over Ethiopiërs tegen. Die zouden we met een hedendaagse bril zeker als racistisch bestempelen. Er bestonden veel stigma’s ten opzichte van dit volk, dus al helemaal rond een Ethiopische eunuch: een gecastreerde man die aan het hof van een vorst werkte. Ik vind het boeiend dat God deze twee totaal verschillende mensen bij elkaar brengt. Gewoonlijk verzamelt iemand gelijkgestemden om zich heen. Ik wil mensen met dit verhaal en mijn boek oproepen om verder te kijken dan hun eigen bubbel.”

Ethische dilemma’s

“Door onenigheid binnen de christelijke gemeenschap kunnen de gemoederen soms hoog oplopen, ook als er discussie ontstaat over bijvoorbeeld de gang van zaken rond het coronavirus,” stelt de schrijver. Volgens hem heeft zijn nieuwe boek dan ook “een ongekende hoeveelheid aan relevantie” gewonnen de afgelopen periode. Al zag hij vóór de coronatijd ook al veel wrijving in onze samenleving. “Kijk maar naar de politieke versnippering die de afgelopen tijd alleen maar erger is geworden. Niet alleen dit thema, maar ook ethische dilemma’s in kerken rond onderwerpen als klimaat, Israël en seksualiteit, hebben een plekje in het boek. Wanneer gevoelige vraagstukken als deze aan bod komen en het hard tegen hard gaat, lekt de hoop op verbinding bij mij weg. Tegelijkertijd zie ik gelukkig ook het verlangen van de stille meerderheid die een gezamenlijke uitweg probeert te zoeken. Met dat in mijn achterhoofd is die eeuwenoude geschiedenis over Filippus en de Ethiopische man heel hoopvol.”

• Lees ook: Bijzondere ontmoeting in nieuwe roman van Irma Joubert

Luisteren

De predikant geeft aan dat hij met het boek niet streeft naar een samenleving waarin we allemaal hetzelfde denken. “Maar ik stel de vraag: hoe kunnen we met onze verschillende meningen toch door dezelfde deur gaan? En ook al gaan we niet allemaal door dezelfde kerkdeur, kunnen we ons dan evengoed zegenend en opbouwend naar de ander opstellen? Ik denk dat we met zo’n houding ook een heel ander evangelie overbrengen aan mensen die niet geloven. Ik kan me best voorstellen dat zij zich niet aangetrokken voelen tot het christendom door alle ruzies tussen christenen. Laten we juist daarom de verbinding zoeken. Elkaar de vraag stellen: begrijp je wat je leest? En dan vervolgens naar elkaar luisteren en plaatsnemen in de wagen van het leven om samen op reis te gaan, hoe verschillend we ook zijn.”