John van den Heuvel: 'Ik ga met enige regelmaat naar de kerk om te danken'

John groeide op in Eindhoven en ging naar een katholieke school. Zijn moeder gaf hem een katholieke opvoeding, maar vanaf zijn puberteit had hij niet meer zoveel met de kerk. Tegenslagen in het leven zorgden ervoor dat hij weer ging bidden en dat hij ook weer een kerkganger werd. "Ik ga met enige regelmaat naar de kerk om te danken. Ondanks dingen die we meemaken of hebben meegemaakt, zijn we toch bevoorrechte mensen, en daar wil ik voor danken. Ik bid natuurlijk ook om kracht. Voor mezelf, maar ook voor anderen."

Nachtmerrie

Ruim dertig geleden kwam het dochtertje van John levenloos ter wereld. "Vanochtend zijn we naar de kerk geweest en ieder jaar gaan we naar de plek waar ze is gecremeerd. Vanmiddag gaan we naar het stadhuis om Kirsten, want zo heet ze, drieëndertig jaar na dato alsnog te laten inschrijven in ons trouwboekje. Haar geboortedag was een gitzwarte dag. We waren de koning te rijk toen mijn vrouw zwanger werd, alles was thuis ingericht voor haar komst. Maar we kwamen in een nachtmerrie terecht." Toch was hij niet boos op God. "Ik denk dat iedereen wel iets verdrietigs en vervelends meemaakt. En moet je dat God dan aanrekenen?"

Zwaar beveiligd

Nu hij al jaren zwaar beveiligd moet worden, heeft hij het idee dat God hem beschermt. "Ik kan me heel druk maken over welke gevaren er allemaal zijn en wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Ik mag ook bidden voor bescherming. Maar dat ontslaat me niet van de verplichting om voorzichtig te blijven. Op het moment dat ik een groot risico loop, lopen mijn beveiligers dat in principe ook. Het is mooi dat zij een vak kiezen om andere mensen te beschermen. Daar ben ik dankbaar voor. En ik bid ook voor hun bescherming."