Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Jorieke Eijlers: ‘Mijn perfecte leven bleek schijn, ik was uitgeput’

Jorieke Eijlers over haar burn-out

“Als je mij pakweg anderhalf jaar geleden had gezegd dat ik een boek zou schrijven, dan had ik je hard uitgelachen,” vertelt Jorieke Eijlers. “‘Totdat een uitgever vroeg of ik een boek over mijn burn-out wilde schrijven. Dat vond ik heel bijzonder. Ik ging ervoor bidden.”

Deel:

Jorieke Eijlers is presentator van het programma Bij Jorieke op Groot Nieuws Radio. “Ik werkte hard en had een vol leven. Ik was op een punt beland dat ik dacht: ‘O, dus dit is waar iedereen altijd naar streeft. Pas nu heb ik het goed voor elkaar.’ Met het werk ging het goed en ik deed toffe dingen. Ik ging naar leuke concerten en festivals, had eindelijk het gewicht dat ik wilde, gaf Zumba-les en droeg mooie kleding. Maar dat was schijn, want ik was eigenlijk uitgeput. Dat had ik alleen niet door. Of misschien wel een beetje. Maar dan ging ik heel hard pleisters plakken; nóg harder werken, gezonder leven en nóg meer sporten. De burn-out die ik ontwikkelde was dus niet zo raar.

Jorieke Eijlers: ‘Ik dacht dat God niet vóór mij was’

 “Ik gaf God geen ruimte om Zichzelf aan mij te laten zien en mij te helpen. Als ik gespannen was, ging ik heel hard aan het werk. Zo dacht ik mezelf te redden. Tijdens mijn burn-out kwam ik hierachter. Doodeng, want dan vallen al die systemen in duigen. Al je afgodjes. Zo noem ik het maar, want daaraan ontleende ik al mijn zekerheid en bevestiging. Die afgodjes werkten niet meer, maar toen gaf ik Hem eindelijk de ruimte.”

Burn-out

Eerder dacht ik dat God niet voor mij was, maar wel voor al die anderen. Ik wist dat Hij genadig was, maar ik wist niet dat het ook voor mij gold. Ik had er een hard hoofd in. Tijdens mijn burn-out merkte ik dat God ook voor mij wilde zorgen. Die woestijnperiode bracht de grootste geloofsverdieping in mijn leven. Want in de woestijn heb je alleen maar zand, en geen ruis. Je bent alleen, alle ruis valt weg. Daar was het vooral: God en ik.

Mijn burn-out voelt als een zegen. Ik weet nu dat ik overleef wanneer alles wegvalt en God er ook dan voor mij zal zijn. Ik ben dan nog steeds geliefd en er wordt voor mij gezorgd. Dat geeft rust en vrijheid. Daarom klamp ik mij ook minder vast aan aardse zekerheden. In die zin is deze moeilijke tijd het waard geweest.

Jorieke Eijlers: 'Mijn burn-out voelt als een zegen'

Verlangen naar vrijheid

Ik vind het echt te gek dat het boek er nu is en dat ik al een paar keer heb mogen spreken. En van dat zaaien word ik heel erg enthousiast. Dan hoop ik dat er bij mensen iets gepland wordt waardoor ze ook weer verder kunnen groeien, bloeien en vrucht mogen dragen. Ik hoop dat mijn boek lezers bemoedigt op hun eigen reis naar vrijheid. Dat ze volhouden en samen met God die stap durven te zetten. Uiteindelijk zal ze dat verdieping, hoop, moed en houvast brengen. Ik geloof dat niemand is gemaakt voor geestelijke slavernij. Bijna iedereen kan zich wel herkennen in mijn verhaal. “

Dit was slechts een deel van het interview met Jorieke Eijlers. Het hele verhaal lees je terug in ons nieuwe zomernummer. Goed nieuws: je kunt deze hele zomer-Eva downloaden, helemaal gratis! Een cadeautje van ons, voor in de zomervakantie. 

Het boek ‘Verlangen naar vrijheid’ in huis halen? Ga naar www.verlangennaarvrijheid.nl

Lees ook: 'Ik hoef geen super woman te zijn'

Geschreven door

Yvonne de Noord

--:--