'Jouw situatie doet me eerlijk gezegd niet zoveel'

Hij kucht: “Ik ben een beetje verkouden en heb keelpijn.” Met een schreeuw slinger ik de foto de kamer in. “Anderhalve meter!” blaf ik. “Straks word ik nog in huiselijke kring besmet met het coronavirus.” Hope belandt met een klap op zijn rug en hoest hard. “In je elleboog!” schreeuw ik. “Door jouw soort gedrag zitten we dus weer in lockdown. Na een week ben ik alweer helemaal klaar met thuisonderwijs.”

Hope: “Ben jij dan thuis? Hoef je niet te werken?”

“Ik heb geen cruciaal beroep, weet je wel. Grappen maken is geen elementaire levensbehoefte.”

“Maar hoe verdien je dan geld?”

“Tja, dat krijg ik gewoon gestort. Het schijnt dat Nederland geld kan lenen voor een prikkie. We zingen het zo wel uit tot er voldoende vaccin is.”

Hope: “Wat is dat: een vaccin?”

“Leren ze je dat niet op de sponsorkindjes-school? Of doen ze daar alleen maar aan stille tijd en gebedsgenezing? Ik neem aan dat het kerstcadeau namens de sponsorclub geen dagboekje van Else Vlug, maar een prik in je arm is. Want, lieve Hope, dat is de enige redding! Dat je lijf antistoffen heeft aangemaakt zodat je immuun bent.”

Hope is onder de indruk: “Wow, immuun zijn, dat klinkt heel duur.”

“Nee hoor,” poch ik. “Dat kost bijna niets. Onze overheid heeft miljoenen doses vaccin besteld. We mopperen alleen dat het inenten zo langzaam gaat.”

“Wow!” zegt Hope opgetogen. “Als jullie zo rijk zijn dat de overheid geld kan lenen voor een prikkie, lenen jullie vast wat meer om ons ook zo’n vaccin te geven, als dat zo goedkoop is. Toch?” Hope kijkt me verwachtingsvol aan.

Ik slik. “Nee Hope, dat doen we niet.”

Hope: “Maar dat is toch oneerlijk! Jij kunt gratis geld lenen en je helpt niet? Kun je nog wel slapen van die krankzinnige gedachte? Dat voelt toch verschrikkelijk?”

Ik stamel: “Ik voel me vooral verschrikkelijk over mijn eigen situatie. Jouw situatie doet me eerlijk gezegd niet zoveel. Dat raakt me niet.”

Hope is verbijsterd: “Je bent er immuun voor geworden.”

Ik zucht: “Dat is in de westerse wereld vaste prik.”