Ga naar submenu Ga naar zoekveld

'Kijk nooit naar een stoplicht'

Blog van Margje Fikse

Soms maak je van die dingen mee waarvan je denkt: daar kan ik een mooie column mee vullen! Maar ik weet ook dat een column een duidelijke boodschap moet hebben. Dit keer laat ik jou kiezen welke boodschap je oppikt. Is het: ‘Luister naar je lijf’, of: ‘Kijk nooit naar een stoplicht’, of: ‘Als je wacht met iets, kost het nog meer tijd’?

Deel:

Na een gebroken rug en een gebroken bovenarm kan ik nu ook een gebroken duim bijschrijven op het lijstje ‘Schades aan mijn lijf’. Ik zit er al een paar weken mee, maar de breuk is net ontdekt. En nu loop ik dus met een mooi groen gipsje om mijn hand.

Het gebeurde vlak bij mijn werk in Hilversum. Ik was er bijna, de zon scheen op het stoplicht voor me en ik was aan het ontdekken of-ie nu op rood of op groen stond… Een fractie van een seconde later voelde ik een dreun, schoten de airbags los en rookte mijn auto. Met wat moeite stapte ik uit het vehikel en constateerde ik dat ik de derde schakel in een kettingbotsing van vier was. De mevrouw voor mij wist wel even te vertellen dat zíj toch wel echt voldoende afstand had gehouden, en dat het door míj kwam dat zij op haar voorganger was gebotst. Heerlijk!

Gedoe. Formulieren. Politie erbij.

Ik voelde m’n duim. Niet fijn. Maar ik ging door, kreeg corona en moest voor mijn werk naar Jordanië. Toen ik nadien die zeurderige pijn bleef houden, besloot ik naar de dokter te gaan. Hij stuurde me door naar de eerstehulppost, waar ik uren heb doorgebracht. Dan kwam de ene dokter even aan mijn duim trekken, daarna de andere – en vervolgens ook nog een plastisch chirurg (waarbij ik dan toch meteen denk: o, doe iets aan m’n neus en spuit wat in m’n bovenlip!)

Lees ook: Ds. Tomas Sjödin verloor twee van zijn kinderen
Lees ook: Ds. Tomas Sjödin verloor twee van zijn kinderen

Lang verhaal kort: van vier uur ’s middags tot half negen ’s avonds was ik onder de pannen. Het bewees maar eens dat ik hier dus écht eerder geen tijd voor had gehad. Het resultaat: duim gebroken, maar morgen terugkomen, want de gipskamer is nu gesloten.

Nou, kies zelf maar de moraal van dit verhaal. De winnaar ontvangt een auto (wel total loss).

Geschreven door

Margje Fikse

--:--