Directrice Joodse crèche redde honderden Joodse kinderen

Op de crèche van Henriëtte Pimentel waren geen potjes, nee Henriëtte zorgde voor het laatste model kindertoiletten. En met die ouderwetse schoolbankjes moest het ook maar eens afgelopen zijn. De kinderen kregen een eigen tafel met daarop allemaal een eigen plantje. Ook was ze erg alert op hygiëne en moesten de kinderen regelmatig hun handen wassen.

Voor de kinderen houden we ons aan onze vaste routine

Henriëtte Pimentel, tante Jet, stond haar mannetje, maar wordt vooral ook omschreven als een warme vrouw die van haar crèche een gezellige plek maakte met haar vernieuwende ideeën. Vlak voordat Henriëtte de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, breekt de Tweede Wereldoorlog uit. In eerste instantie voelt zij nog geen paniek.

Maar later schrijft ze in een brief: ‘Er komen steeds meer regelingen voor ons. Alleen Joodse meisjes mogen bij ons werken, maar ook op hen kan ik niet altijd rekenen. Voor de kinderen houden we ons zoveel mogelijk aan onze vaste routine.’

Heldhaftig plan  

Omdat Joodse ouders wachten op deportatie aan de overkant van de crèche worden hun kinderen naar de crèche van Henriëtte gebracht. De voedselvoorraad slinkt. Maar directrice Pimentel laat het er niet bij zitten en bedenkt een plan om zoveel mogelijk Joodse kinderen te redden.

Documentaire Directrice Henriëtte Henriquez Pimentel

Op zondag 27 november is de documentaire Directrice Henriëtte Henriquez Pimentel te zien bij de EO op NPO 2 om 15.25 Het portret is gemaakt door documentairemaker Marieke Rodenburg. De muziek in de film is van Cora Burggraaf en pianist Hans Eijsackers.