Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Klazina verborg jarenlang dat ze alcoholist was

Nu bemoedigt zij andere verslaafde vrouwen

Klazina wist precies waar ze haar wijnvoorraad kon verstoppen voor haar gezin. Zo hield ze haar alcoholverslaving geheim. Nu is zij gestopt met drinken en bemoedigt zij met haar blog Droge Woorden christelijke vrouwen die alcoholist zijn.

Deel:

‘’Mijn alcoholverslaving begon sluipend. Vanaf mijn twintigste dronk ik gewoon weleens een wijntje. Tijdens een feestje of in het weekend bijvoorbeeld. Ik voelde toen al wel dat de alcohol mij ontspande. Ik werd vrijer in gesprekken. Ik vond dat een prettig effect. Door de jaren heen ben ik steeds meer gaan drinken.’’

‘’Ik had steeds meer wijn nodig. Ik nam bij het ontbijt al slokjes wijn en zorgde ervoor dat ik de alcohol goed doseerde. Zo kreeg ik dat fijne effect van wijn, maar kon ik nog wel functioneren. Als ik moest rijden of een vergadering had, dan stemde ik mijn alcoholinname daarop af. Ik was de hele dag druk bezig om dat allemaal goed te plannen. Ik kreeg ook lichamelijke klachten. Er zit veel suiker in wijn, daardoor kwam ik aan. Ik werd vergeetachtig en kreeg maagpijn. Ik slikte veel maagzuurremmers.’’
 

Wijn bij het ontbijt

‘’Om argwaan bij mijn gezin te voorkomen, verstopte ik een aangebroken fles achter de flessen cola. Op een plek waar mijn gezinsleden niet zoveel kwamen. Als ik aan het strijken was, verstopte ik ergens in de kast een glas wijn, en nam tussen het strijken door een slokje. Mijn man maakte weleens een opmerking: ‘alweer een fles wijn open?’ Dan had ik altijd een smoesje. Dat ik de wijn had gebruikt voor een stoofpot of dat die fles nog van gisteren was. Zo had hij niet door dat ik alcoholist was. Tijdens het eten nam ik wijn, maar dat is een moment waarop het wordt geaccepteerd. Op andere momenten zorgde ik ervoor dat mensen niet zagen dat ik dronk.’’

Ik leefde in twee werelden

‘’Een dieptepunt was het moment waarop ik echt ziek ben geweest van de wijn. Ik hing boven de wc-pot en ging daarna naar de kerkdienst of een vergadering. Ik voelde me zo beroerd op dat moment. Gesprekken kon ik me niet meer herinneren. En niemand had iets in de gaten. Ik schaamde me. Dat mijn alcoholverslaving en mijn gewone leven zo naast elkaar konden bestaan. Ik leefde in twee werelden. Ik had een leuk gezin en ik liet mensen zien dat het goed met mij ging. Aan de andere kant was ik de hele dag druk met mijn alcoholisme.’’

‘’Ik stopte weleens met drinken of dronk een periode minder, maar altijd begon ik weer. Ik had geen manieren geleerd om blijvend te stoppen. In januari 2017 zat ik in de kerk. De preek ging over het verhaal van David en Goliath. De strekking van het verhaal was: iedereen heeft een Goliath in zijn leven die verslagen moet worden. Daar heb je hulp bij nodig. Jezus wil je daarbij helpen. Dat was het moment waarop ik wist dat ik hulp van buitenaf nodig had. Daarvoor was ik ervan overtuigd dat niemand hoefde te weten over mijn verslaving. Ik kon het toch samen met God oplossen?’’

Stoppen met drinken

‘’Na die preek ben ik abrupt gestopt met drinken. Op eigen kracht ben ik afgekickt. Ik ben naar de huisarts gegaan en ik trof daar een vervanger van mijn eigen dokter. Ik heb daar zo’n fijn gesprek mee gehad. De huisarts verwees me door naar verslavingszorg. Omdat ik al gestopt was met drinken, vonden ze bij verslavingszorg dat ik vooral psychologische hulp nodig had. Ik kwam bij een coach terecht. Ik had fijne gesprekken met haar, maar ze was niet gespecialiseerd in verslaving. Ze zei: ‘als je je nou heel slecht voelt, dan mag je best een glaasje wijn drinken. Als je het maar bij eentje houdt.’ Dat is precies wat je niet moet zeggen tegen een verslaafde. Ik begon weer met drinken en was terug bij af.’’

‘’Ik heb niet tegen haar verteld dat ik weer was begonnen met drinken. Ik stopte met onze gesprekken. Ik dronk weer en dacht dat het nooit meer goed zou komen met me. Ik zei tegen God: ‘Ik ben gehoorzaam geweest. Ik heb hulp gezocht, wat moet ik nu nog doen? Laat me zien wat ik moet doen.’’

Anonieme Alcoholisten

‘’Een paar maanden later viel de krant op de mat met een artikel over een nieuwe groep Anonieme Alcoholisten (AA) die bij ons in de buurt zou starten. Dat was mijn antwoord. Ik wist dat ik hier iets mee moest. De eerste bijeenkomst voelde gelijk als een warm bad. Ik ontmoette mensen met hetzelfde probleem. Er was begrip. De herkenning vond ik het fijnst. Je kunt met elkaar delen hoe zo’n verslaving werkt. Iemand die niet verslaafd is, snapt dat niet. Die denkt: je stopt toch gewoon met drinken?’’

God heeft mij een uitweg geboden

‘’Voor deze bijeenkomst moest ik nuchter zijn. Een week voordat ik naar de AA-groep zou gaan ben ik mijn alcoholgebruik gaan afbouwen. Op 1 nov 2017 ben ik gestopt met drinken. God heeft me geleid richting de AA. Ik heb ervaren dat God aanwezig was en is. Dat Hij mij geholpen heeft. Op eigen kracht had ik het niet gered om te stoppen. Op moeilijk momenten kon ik bidden naar God: help mij. Maar ik merkte God ook door andere mensen heen. Nu ik terugkijk naar het dieptepunt van mijn alcoholisme weet ik dat juist toen God bij mij was. Hij hield mij vast en heeft mij de uitweg geboden.’’

‘’Twee opwekkingsliederen zijn mij dierbaar en gaven mij kracht. Opwekking 813 met de tekst: U die reuzen verslaat. U die bergen verplaatst, U die ketens verbreekt van wat is geweest, brak de leugens en angst: uw Woord duurt het langst, want niets is ooit onmogelijk voor U. En Opwekking 760: Ik weet wie voor mij uit gaat. En standhoudt achter mij. God van de hemellegers. U voert de strijd voor mij. Ik vind deze teksten zo mooi omdat God mijn reus verslagen heeft. Hij heeft de ketens met het verleden gebroken. Hij heeft mijn verslaving doorbroken. God voert de strijd voor mij. Dat ik dat aan Hem mag overlaten, dat geeft mij zoveel ontspanning.’’

Openheid over alcoholverslaving

‘’Voor vrouwen die zich herkennen in mijn verhaal, hoop ik dat ze over de drempel stappen, en hun verhaal gaan delen met iemand die zij vertrouwen. Dat is stap 1. Dat je je geheim niet alleen hoeft te dragen, maakt het al lichter. Zoek uit welke hulp jij nodig hebt. Voor mij werkte de AA, maar voor een ander helpt misschien een kliniek. Accepteer de verslaving niet. Dat is niet het leven dat God voor jou heeft bedoeld. Je kunt vrijheid weer ervaren en dat begint bij openheid.’’

Accepteer de verslaving niet

‘’Je kunt bij jezelf een verslaving herkennen als je je realiseert dat je de controle kwijt bent. Dat de verslaving jouw leven bepaalt. Ik kon niet meer zonder, ik moest drinken. Ik denk dat er bij christelijke vrouwen meer een taboe heerst op alcoholverslaving. In de kerk heb je nog meer het gevoel dat je faalt als je verslaafd bent. Juist in kerken valt er nog veel winst te behalen. De drempel is in de kerk nu nog hoog om over je verslaving te praten. Ik zou het mooi vinden als er meer aandacht wordt besteed aan dit onderwerp. Zodat het makkelijker wordt om over te praten. Alcoholverslaving komt meer voor dan wij denken. Veel mensen erkennen niet dat ze verslaafd zijn. Of durven hun verslaving niet bekend te maken. Meer openheid, daar pleit ik voor.’’

Lees ook: Leven met een alcoholist

Droge Woorden

Herken jij je in Klazina’s verhaal of herken je bepaald gedrag bij een dierbare? Ga dan naar Droge Woorden en neem (anoniem) contact op met Klazina. 

Geschreven door

Judit van Dijk-Besters

--:--